Sekste vücut sağlam duygu yok, ya da duygu var vücut özürlü; hangisi daha kötü

İkisi de kötü, biliyoruz da hani biri var biri yoksa…

Bir yerde okudum, seks yazmayanların korkak olduğu söyleniyor. Bilemem tabi, ben korkağım ama seks yazıyorum…

Vücut sağlam duygu yok, ya da duygu var vücut özürlü; hangisinin daha kötü olduğunu anlamak zor.

“Özür düzeltilir, duygu kazanılır” diyorsunuz ama pek öyle olmuyor. Özür önemli görünüyor; çünkü ayaklarımız olmazsa yürüyemeyiz. “Şimdi artık her şeyin yedeği var, yürüme isteği daha önemli” Burada da duygu öne çıkıyor. Yani özür bir şekilde telafi ediliyor da olmayan duyguyu yaratmak zor.

Cinsel özrün ölümden sonra en büyük yıkım olduğunu düşünüyorum. Duyguyu ise doğrusu anlamıyorum. Cinsel isteksizlik cinsel yetersizlikten kötü.

Böyle durumlarda cinselliğin belli ölçülerde (sınırlı) ya da başka şekilde yaşanması söz konusu. Öpmek yerine dokunmak, yatmak yerine konuşmak gibi. Yerini tutar mı bilmiyorum ama yapacak da bir şey yok.

Cinsellik gençlikle ilgili bir şey gibi; zaten çocuk da o çağlarda oluyor ya, aralarında bağlantı var sanki. Yatıp kalkmayı seksenlere doksanlara kadar uzatmanın anlamı yok. Vücut da uygun değil. Seksin yatma dışında başka şekli yok mu!