Selimiye

İstanbul’un havası… Bugünlerde, ara sıra sağanak yağmurlu, zaman zaman parçalı bulutlu, pastırma yazı deriz , böyle havalara, güneşte fırsatını bulursa, bulutların arasından çıkıp, içimizi ısıtıyor…

Karagözlü Gizem kızım, lise birinci sınıfta. Sayısalda Matematik, fizik derslerinden zorlanıyor... Dersleri için yardıma ihtiyacı var… Biz yardımcı olamıyoruz… Tolga öğretmenle tanıştık… Bir aydır dershaneye gidip geliyoruz…

Ders aldığımız yer Kadıköy’ümüzün Yeldeğirmeni’nde, hayli yüksek bir bina… Çatı katında bir de kantini var… Kızımı burada bekliyorum… İstanbul’un doyumsuz, nefis manzarasını, bulunduğum mekândan izleyebilme imkânım var…

Sol tarafımda, Marmara denizinin bitimi ve İstanbul Boğazına, masmavi bir giriş manzarası… Gemiler ve şehir hatları vapurları bir bir geçiyorlar gözlerimin önünden… Havanın açık olmasından, Sultanahmet cami ve Ayasofya bir muhteşem gözüküyor… Uzayıp giden İstanbul’u seyrediyorum…

Tam önümde Birinci Ordunun Selimiye Kışlası… Yanı başında, Üçüncü Selim tarafından yaptırılan Üsküdar Selimiye Camisi…

Caminin iki minaresi var… Oturduğum yerden İki minarenin tam ortasına, Selimiye kışlasının bahçesindeki, Ülkemizde ki en uzun bayrak direği ve dalgalanan şanlı al yıldızlı bayrağımızın dalgalanışı seyrederken aldığım mutluluğu, kelimelerle ifade etmek mümkün değil… Hissedip yaşamak lazım bu tablonun karşısında…

Ders zili çalıp tolga öğretmen, kızım kantine geldiklerinde… İki minare arasından dalgalanan bayrağımızı onlara gösteriyorum…

Karşılarında ki manzarayı Heyecanla izlediklerini gözlerindeki parıltılardan hissedebiliyorum…

Sevgiyle kalın…