- Kategori
- Şiir
sema
Bendir ses verir,
Vurdukça sinesine.
Rebabın göğsünde,
Kısrak şahlanır.
Yurdundan ayrılmış,
Neydir ki kamış,
Üfledikçe derinden,
Dide yaşlanır.
Haşrolur yerle gök,
Sema dönünce.
Boyun büker derviş,
Seda gelince.
Nakış olur eller,
Ve diller ince ince,
Saba başlarken,
Kul telaşlanır...