Sen, hep içimdesin

Ah ah rüyalar gerçek olsa.Yine gözlerim her geceki gibi, yine yüreğim heyecanla bekliyor olsa da seni. Rüya’larım sahibi nerdesin şimdi? Sana bizim şiirimizi dinletmek isterken bak yine yoksun. Sadece varlığınla hayal kurarken senli benli düşlerimde, Acaba bir gün seni görürüm diye duaalar ediyorum. Benimle benim bedenimde hayat bulursun. Can kan olursun umutlarıma.

O güzel; Sarı sacların, yeşil gözlerin ve yüzünle çıkarsın karşıma. Sakın bende başka kimse bilmesin, anlamasın görmesin, duymasın istemem.

Kimsin, nerdesin kiminlesin? Başka denizlerde, ama benim yüreğimde her şeysin. Bu kadar mı imkansız bana gel demen? Bu kadar mı zor ellerini uzatman? Her gece umutla beklemem.

Sen benim canımsın, birtanemsin, aşkımsın. Yoksun ama her gece düşlerimdesin . Gel; Adın ne olursa olsun gel. Ayşe, Fatma, Nisa, Ebru olsun. Her ne isen gel bana. Adın bende saklı sevdam olarak kalmasın.

Senin her gelişinde bana. Sevgi çiçeklerini sunup, karşıma cıkıyorsun. Ne zaman hayal olduğunu hissetsem. Ne zaman artık gelmeyecek desem. O gece beni; Sevgi çiçekleri ülkesine çağırıp . Tekrar geleceğini hissettiriyorsun. Buradayım işte, ben geldim diye ses veriyorsun. Yetmez mi sence bu acı bu ıstırap. Ya gel de bana geleyim . Ya sen geldim de; mutluluk bulayım. Seni sensiz sevmek ne kadar acı veriyor.

Gerçekten benim rüyalarımda yaşamış. Hayatta olup olmadığını bilmediğim kadar. Seni, sensiz yaşamak o kadar imkansız değil. Bir gün geleceksin umudu olmasa.


Hep bu soruyu sordum,
Nerdesin? Kimlesin?
Gercek misin? Hayal misin?
Gece;
Yıldızlara, aya, karanlığa.
Gündüz;
Deniz kızı mısın okyanuslarda
Gözyaşı döken.
Yoksa melekmisin bulutlarda gezen.
Sokak sokak gezdim, dolaştım
Sordum cümle aleme.
Sessizliğimi tüm canlılara.
Çiçeklere, hayvanlara, insanlara.
Beyaz Gül, Karafil,
Mahrur, gururlu Orkide
Saflık, temizliğin sembolu
Beyaz lale ye.
Hep açtım ellerimi,
Sordum Allah"ıma.
Kendime sordum.
Gözyaşlarıma, canıma, kanıma.
Nerdesin?
Bir tek kalbim cevap veriyordu,
Sen, hep içimdesin.

Orada ben değilim ki. Seni tanımadan seven, bir an bile senin sevginden vazgeçmeyen biri olarak. Yetmez mi artık sensiz geçen günlerim. Yetmez mi artık yokluğunla bitmeyen ve bitmeyecek olan sevgim.

Beklide bir sözdü beni sana bağlayan. Bekli bir şiir di hüzünlü. Beklide şarkı idi.Yüreğimi sızlatan namelerinde. Gel bana, sonu hüsran olsa gel. Yeter artık, yater. Öyle bir gelki bana; Dönmek olmasın aklında. Varlığınla güzel duygularımın, hayal olmadığına gönülden inanıp, sana sonsuza kadar bağlı kalayım.


Hikmet Metin Çavdar