Sen bende ne kadar da çoktun

Sen bende ne kadar da çoktun
Ben senden damla damla giderken
Hiç “daha çok” olamadım kalbinde
Düşlerine bile giremedim belki de
Oysa ben ;
Senli düşlerimi teslim ettim gecelere
Seni yazdım şiir diye hecelere
Şimdi dilimi yakmakta senli her kelime
Senle başlayan her gün ve her gece
Boynu bükük bir gül edasında şimdi.
Diken olup
Kan kızılı hüznün damlıyor ellerime

Uçurumlardan her düş gecesi
Senli bir anı düşüyor boşluğa artık
Sen değil miydin oysa
Dize dize şiir döken kalemime
Ve ardından ak kağıtlarıma
Bir gençlik öyküsü müydün
Satırlarıma gizlenmiş,
Kimbilir ?
Şimdi kırıp kalemimi
Mühürleyip sensiz satırlarımı
Kapılarını kapatıyor gönlüm
Sen kendine kal
Ben atıp içimden seni
Yine kendime döneyim
Ve
Bir masaldı
Bitti diyeyim.