Sen Beni nasıl sevdin ?

Yıllar öncesinde okuduğum ve unutmak istediğim bir saptamaydı. Gelin görün ki ; yaşadıklarım ve tanık olduklarım karşısında paylaşmak istedim sizlerle… Yaralara tuz basarcasına…

Masumi Toyotome isimli Japon düşünüre ait olan bir saptamadır.

Gerçektir… Acıdır…Tehlikelidir…

Buyurun cenaze namazına diyorum ve paylaşıyorum sizlerle…

Sevgiyi üç türde gruplamış üstad.

İlk tür “ EĞER ” Sevmek...

Yani belirli beklentilerin karşılanması karşılığın da var olan sevgidir.

EĞER iyi olursan ailen seni sever…

EĞER başarılı ve önemli biri olursan dostların seni sever…

EĞER başarılı ve bir miktarda zengin olursan karın / sevgilin seni sever…

En çok rastlanılan sevme biçimi budur. Karşılık beklentisi olan sevgidir. Bir şey vaad ederek sevgi kazanmayı amaçlayan bir sevme biçimidir.Bencilce bir sevme biçimidir… Aslında bir başkasının üzerinden kendini sevmektir.

İkinci tür “ÇÜNKÜ” sevmek…

Yani bir şey olduğu , bir şey yaptığı, bir şeye sahip olduğu için sevmek.

Seni seviyorum ÇÜNKÜ çok güzelsin / yakışıklısın…

Seni seviyorum ÇÜNKÜ bana o kadar çok güveniyorsun ki…

Seni seviyorum ÇÜNKÜ beni gezdiriyor eğlendiriyorsun…

Birini seviyor olma durumunun, bir koşula bir niteliğe bağlı olduğu durumdur.”Çünkü” sevmek, “eğer” biçimli sevgiye tercih edilir bir türdür. Sahip olduğumuz bir nitelikten ötürü seviliyor olmak egomuzu okşar. İlk bakışta olduğumuz gibi sevildiğimizi zannettirir bize. Ekstra bir şey yapmamıza gerek olmadığından rahatlatıcıdır. Ama derine gidince bununda “Eğer” türü sevgiden bir farkı yoktur. Mevcudiyetinizde bir değişiklik yapmak hep risktir tehlikedir. Ve hep artı değer üretmek durumunda kalırsınız. Aksi halde rekabet kaçınılmazdır ve sizden daha iyi olan size tercih edilecektir. Güven denilen duygunun asla yaşanmadığı bir “sevgi” iklimidir bu…

VE GERÇEK SEVME BİÇİMİ…

Üçüncü tür “ RAĞMEN “ sevmek…

Bir koşula bağlı değildir.Karşılığında bir şey beklenmez.Çekici bir nitelik aramaz.Bir şeyin varlığına,yokluğuna dayanmaz. Ne EĞER dir.. Ne de ÇÜNKÜ…

RAĞMEN sevme biçiminde insan bir şey olduğu için değil…Bir şey olmasına rağmen sevilir

Esmeralda quasimodo yu çirkinliğine, alay edilişine yaralarına, sırtındaki kocaman kambura, tamamlanmamış olmasına ve hatta kötü kokmasına “RAĞMEN” sevdi.

Asil ve zengin delikanlı ise Esmeralda'yı Çingene olmasına “RAĞMEN” sevdi.

Seni sadece sen olduğun için yaşadığın tüm olumsuzluklara“RAĞMEN” seviyorum…

İŞTE BÖYLE AÇIKLIYOR ÜSTAD….

Hayattaki tüm arızalarınıza rağmen seviliyorsunuz… Ne müthiş bir şey…

İflas ettiniz diyelim parasızsınız hayat artık acılaşmış… İşte buna rağmen o ilk günkü gibi seviliyor musunuz?

Dağıttınız kendinizi düştünüz bir zaman… Sevgiliden duyduğunuz şeyler “eğer” in; Ya da “çünkü” nün cevapları mı? Yoksa her şeye rağmen seni seviyorum... Sana güveniyorum mu?

Mesela sen beceriksizsin… Sen başarısızsın… Sen salaksın… Sen benim düşmanımsın mı?

Mesela annem babam kardeşim halam teyzem arkadaşım vs… Sonra sen! mi? Yoksa herkesin canı cehenneme ben seni sevdim! Ömrümün ortağı sensin! Birlikte yaşayacağız… Birlikte var ya da yok olacağız mı?

Artık anlaşamıyoruz! Size tanıdık geliyor mu? Aslında hayatının şartlarıdır değişen ama sana söylenen söz sen değiştin artık! mı? Sen çırpınıyorsun bir şeyler iyi olsun diye biraz da anlaşılmak yaslanmak taşınmak çekilmek derdindesin… Seviliyorsun ya hesapta... Yüzüne söylenenler; Adam mı sın sen! / kadın mı sın sen! mi?

Dostların arkadaşların için gizli ve eğlenceli bir alay konusu mu oldu yaşadıkların? Hal hatırını soranlar şimdi yok denecek kadar azaldı mı?

Sen ne yaparsan yap her şeye rağmen… O yine sende bir kabahat bulma sevdasında mı? Sen istediğin kadar doğru ve adaletli ol ve ne yaparsan yap. O hala senden kendince beklediklerinin peşinde mi?

EĞER böyle ise; ömrün yalan olmuş, ÇÜNKÜ seni RAĞMEN seven biri yoktur…Hülasa seni gerçekten seven birisi yoktur bu hayatta…

Aşk iman etmektir sevgiliye… Koşulsuz inanmaktır… Hesapsız kitapsız… Yanmak pahasına…