Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

11 Kasım '09

 
Kategori
Ben Bildiriyorum
 

Sen Beni Üzme Olur Mu?

Sen Beni Üzme Olur Mu?
 

Alıntı


Kötü bir yer olmaya başladı dünya yada hep kötüydü de benim haberim yoktu.Aslında her daim neler döndüğünü görüyordum şu dünya da ama artık daha içten hissediyorum.
İçten pazarlıklı insanlar,dost görünen düşmanlar,iki yüzlü mahluklarla dolu bu evren…Her güne yeni bir çıkarla başlıyor insanlar,sonra da dünya böyle dönüyor diye herkesi çekiyorlar dipsiz girdaplarına…
Sevgi vardı önceden,sadece yürekleri ısıtan sevgi,komşumuza,sokaktaki kediye,çocuklara,arkadaşlara,insanlara,aileye,sevgiliye duyulan bir sevgi vardı önceden insanların yüreklerinde.
Bugün tamam denilen şeye yarın hayır denilmezdi,renkleri belliydi insanların.
Bir sevgi sözü,sıcacık bir tebessüm yeterdi insanları mutlu etmeye.Sevgiliden arabalar apartmanlar beklemek değil tek dal çiçek almak bile mutlu ederdi sevgiliyi…
Değişti mi dünya ben mi çok gerilerde kaldım acaba???
Ben hala bana verdiği bir dal çiçekle dünyalar sahibi oldum sayıyorum kendimi,pazardan aldığım pijamalar en büyük mutluluk benim için,gülümseyerek karşılandığım ailem mutluluk bahçem benim.
Ben çok gerilerde kaldım çokk…
Belki hatalı olan benim,bu insanlık oyunlarına ayak uydurmak istemediğim için,belki çok safım…
Kendimce haklıyım da aslında, çünkü ben hala bir yerlerde var olan sevgiye inanıyorum,inanmak istiyorum.
Hikayedeki deniz yıldızları gibi geliyor insanlar bana.Hani bir gün adamın biri sahil de yürürken kumsalın üzerinde binlerce kıyıya vurmuş deniz yıldızı görüyor ve tek tek atıyor denize onları.İlerden onu izleyen başka bir adam yaklaşıp ‘’ne yapıyorsun sen,binlerce deniz yıldızından hangi birini denize atarak bir şeyler değiştireceğini sanıyorsun ki’’ der.Adam yanındaki adama gülümser eğilip bir deniz yıldızını daha alıp fırlatır denize ve ‘’onun için çok şey değişmiş olmalı’’ der.
Bende böyleyim sanırım bir deniz yıldızı içinde olsa çabalıyorum.Herkes dikkate almayabilir sevgiyi,şu dünya oyunlarına ayak uydurmaktan vazgeçmeyen kimse için elimden bir şey gelmez belki de ama kendisi için çok şey değişeceğini uman kıyaya vurmuş bir deniz yıldızıyım,ondan hep bu çabalarım.
Dedim ya belki hatalıyım belki çok saf.
Ben inanıyorum sevginin varlığına herkeste inansın isterim,inandırmaya uğraşırım ve inanmalı yürekler.
Ben hasreti düşünmeliyim,özleme hayıflanmalıyım,var olanlarıma şükür etmeliyim.Kimden bir parça daha koparırım diye kötülük çekmemeliyim yüreğime,acılar biriktirmemeliyim…
Yarın ne olacağımı düşünüp hesaplarla,çıkarlarla birbirinin canını yakarak değil yarın neyi değiştireceğini düşünerek,güzelliklerin varlığına inanarak yaşamalı insan.
Zaten ülke şartlarımız,herkesin hayat standartları kendince zorlu iken birde bu çıkar planları,iki yüzlü hesaplar zorlaştırmamalı hayatları.
Sadece kendimiz için değil herkes için ne yapabileceğini düşünmeliyiz,deniz yıldızlarıyız bir tane değiliz binlerceyiz ama birimiz için değişirse bir şeyler diğerlerini de çekeriz sulara…
Ben kıyıya vuran bir deniz yıldızım ama umutsuz değilim.
Beni seven ailem var ki şükürler olsun onlara,beni seven bir mucizem var ki şükürler olsun ona,az ama harbi dostlarım var ki yeter bana.
Kıyıya vurdum ama umutsuz değilim,kendimi kurtarırken kurtaracağımı bildiğim diğer yıldızların elinden tutuyorum çünkü,yaşarsak da birlikte ölürsek de…
Herkes mutsuz,üzgün ve yalnızken ben hasret içinde mutluluğun sevginin ardında koşturuyorum,ta ki yorulup düşene kadar koşarım umutlarım var ne de olsa.
Kalp kırıklıkları yaşadım,umutlarımı yitirdiğim günler oldu benim içinde ama yinede tek çare umutlu bekleyişte dedim hala da bir umuda bağlı bekleyişim.
Ne kadar kırılsam da vazgeçmem umut etmekten,çabalamaktan ve sevmekten,hiçbir zaman…
Tüm çabalarıma umutlarıma ve yüreğimde yeşeren sevgi filizlerime rağmen herkes üzer,kırar kolumu dalımı ama bir tek sen beni hiç üzme olur mu sevgili…

 
Toplam blog
: 205
: 4593
Kayıt tarihi
: 11.11.06
 
 

86nın bir kış günü doğmuşum, belki de ondadır kışı çok sevişim .Hayatın gerçeklerini görüp nefret..