Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

23 Ocak '14

 
Kategori
Aile
 

Sen Benim Annemdin, Anne...

Sen Benim Annemdin, Anne...
 

Sen benim annemdin, anne

Hani anlatmıştın

Ağabeyimden sonra bir kızın olacağını öğrendiğinde

Çok sevinmiştin

Peki neden beni çok sevmedin anne

Neden çocukluğuma dair hatırladıklarımda

Hep ağabeyimi daha çok sevdiğin geliyor aklıma

Neden bunun için ben ağlarken umutsuzca

Kıskanıyor deyip güldünüz anne

Sen benim annemdin, anne

Neden peki yakın olamadık hiç seninle

Neden hep yanıbaşımda ama uzaktın bana

Neden sana anlatamadım ilk erkek arkadaşımı

Neden paylaşamadım hatalarımı

Sen benim annemdin, anne

Büyüdüm, doğrularımla, hatalarımla

Bir başıma üstesinden gelmeye çalıştım yaşamın

Gözlerinin önündeydim oysa anne

Mide kanaması geçirdiğimde de merak etmedin

Sormadın, kızım bu üzüntün, derdin nedir diye

Sen benim annemdin, anne

Evlendim, ama evime ait yaşayamadım anne

Her gün aramalıydım seni

Seni ayda bir defa arayan ağabeyime rağmen

Bir gün aramasam ya merak eder, ya da küserdin hani

Her hafta sonu sana geliyordum anne

İstediğim için değil, gelmeliydim anne

Gelmeli, evinin işlerini yapmalıydım yine

Sanki hiç evlenmemişim gibi

Sanki artık benim de bir evim yokmuş gibi

Sen benim annemsin, anne

Ve ben de bir anneyim şimdi

O kadar yerleştirdin ki bu mecburiyeti içime

Halen hergün arıyorum

Yine her hafta sonu geliyorum anne

Ve o kadar uzaksın ki hala bana

"Anne, artık benim de bir evim var

Benim de bir ailem

İlgilenmem gereken bir çocuğum var" diyemiyorum anne

Diyemiyorum

Çünkü dersem biliyorum ki kızıp küseceksin

Ve vicdanım rahat etmeyecek, üzüleceğim yine

Ama çok doluyum ben anne

Sana olan sevgim mi daha fazla

Yoksa söyleyemediklerimin öfkesi mi

Bilemiyorum anne

Sen benim annemsin yine de

Bak artık hastasın, nefes darlığın var

Nefes alamıyor oksijen makinesiyle yaşıyorsun anne

Ama hala devam ediyorsun sigaranı içmeye

Kendini düşünmüyorsun, onu anladım, benimsedim de

Ölürsen ardında bıraktığın bizler de mi umrunda değil anne

Ne acıdır ki, bu yaşımda, evli ve çocuklu bir kadın olarak

Bunları bile sana söyleyemedim de,

Yazdım da bir kağıda, oku diye verdim eline

Yanında otururken hem de...

Ben yazarken duygulanıp ağladım da,

Sen okuduktan sonra bir cümle bile söylemedin be anne

Ne düşündün, ne hissettin paylaşmadın bile

Sigarayı bırakamadın, hiç olmazsa azalt dedim

Ciğerlerin tükendi bak iki adım yürüyemiyorsun artık

Evden ambulans olmadan çıkamıyorsun

Aniden ataklar geliyor gündüz işten izin alıp koşturuyorum

Gece yataktan kalkıp babamla hastaneye götürüyorum

Neden anne...

Sen bu haldeyken sigara içmeye devam edip

Ölmek istiyorsun diye

Etrafındakilere verdiğin bu eziyet, bu üzüntü niye..

Her an öleceksin diye korkuyla yaşarken

Resmen ölüme kucak açıp, koşarak gitmen niye..

İşte geçen gün laf arasında ilk kez dedim ya sana

Üzülüyorum ama, bir yanda da içimde büyük bir öfke var diye

İşte bu yüzden anne...

Bize ölüm korkusunu yaşattığın için

Ölmemek için elinden geleni yapmadığından anne..

Biliyorum, değişmeyecek hiç bir şey

Çaresiz, ben de sadece sık sık dua ediyorum şimdi

Hiç olmazsa Allah yatağa düşürmesin diye...

 
Toplam blog
: 6
: 1085
Kayıt tarihi
: 18.01.14
 
 

Hakla İlişkiler mezunuyum, Proje Yönetimi üzerine çalışıyorum. İçimden gelenleri, içimden geldiği..