Sen bir uza... Git!

Hadi ordan be! Sen kimsin! Sen kimsin ki beni hayata bu kadar küstürebiliyorsun, avuç kadar bir yere sıkışmış, kendi kabuğunu kıramamış, en ufak sıkıntıda motor takıp kaçan adam, sen değil misin? Adam demişken, lafın gelişi söyledim, sakın ciddiye alıp da kendini gerçekten adam sanma…
Ben arkadaşlarımı, dostlarımı her yerden, herkesten, geçmişten ve gelecekten seçip yaşıyorken hayatı, sen dününle kavga etmekten bugünü kaçırıyorsun, bir elin 5 parmağından da az olan arkadaşlarınla...

Aslında haklıydın kaçıp gitmekte, benden vazgeçmekte; ben sana fazla gelirim oğlum. Ben senin gibi 50 adam daha ederim. Kim bilir doğduğunda baban ne sevinmiştir oğlum oldu diye! Bilse oğlu dönekliğin Allah’ını yapmış, bilse yarı yolda bırakıp, büyük ah almış, acaba yine sevinir miydi!

Sen 100 metrelik engelli koşu gibisin aslında, ben senin de üzerinden atlamasını bilirim, maraton koşmuşum, sen vız gelirsin! Az zaman lazım hepsi o kadar, bir silkelenip kendime gelmeme bakar.

Kendimi bildim bileli evvel Allah’a, sonra kendime güvendim hep, sağlam durdum ben, bu ne demek biliyor musun? Sizin lugatta adı delikanlı diye geçer, sözünün arkasında duran demek, sözün ağızdan çıktığını bilen demek, yalan bilmeyen demek, döneklik yapmayan, satmayan demek… Hani değil sen, kralı gelse yol vermeyi bilen demek. Yani sende olmayanların bütünü oğlum, bütünü!

Ben hayata baş kaldırmayı öğrenirken, sen ana kucağında, sırtını babaya yaslamış öyle bakmışsın hayata… Ben daha lise yıllarında, babamın Mercedes’ine, oturduğu villaya güvenmeden, babamdan harçlık almaktan utanıp çalışmaya başladığımda, sen haftalıklarını biriktirmişsin. İşte farkımız da burada zaten; sen 17 yaşında bıyıkları yeni terlemiş ergenken, ben sapına kadar delikanlı olmuşum kız halimle… Sen haftalık biriktirip okuldan kaçıp, bilardo öğrenirken, ben masa parasına maç yapıyormuşum… Bari biraz akıllı olsaydın da benden bir şeyler öğrenseydin be! Kız gibi ilk zorlukta arazi olacağına, az biraz erkek olsaydın da omuz verseydin şu ilişkiye, sevgiye…

Ben hiç mi hata yapmadım? Yaptım, hem de hatanın, yanlışın Allah’ını yaptım, sana inandım, sana taptım, kadın gibi kadın oldum. Ne gördüm peki; benim en kadın halim, senin en erkek halinden daha erkekmiş…

Sen önce erkek olmayı öğren, sonra bi uza git! Ben de sana verecek ne can kaldı, ne de nefes…