Sen büyümedin çocuk!

Sen büyümedin çocuk! Büyüyemezsin de. Öyle her istediğini yaparak büyünmez ki. Ah, hayat bisikletle kendini yokuş aşağı bırakmak gibi bir şey olsa keşke. Ama değil işte. Rengarenk dondurma topları güzeldir; ama biraz güneşe tut hemen erir.

Sen büyümedin çocuk, büyüyemezsin de! Uçan bir balonun ardına takılıp yükselemezsin. Mars'ta hayat var mı diye merak eder; ama yaşadığın şehrin uzağına bile gidemezsin.

Yapmak istemediğin şeylere katlanmayı öğrenemezsen hep çocuk ruhlu kalırsın, hiç öyle olgun insanlardan olamazsın çocuk. Biliyorum, umrunda değil olgun olmak. Ama böyle umursamamakla da baş edemezsin. Hep çocuk kalır için, büyüse de bedenin. Bazıları güzel der bu duruma; ama kimse uğraşmak istemez büyümeyen bir çocukla.

Hayal kırıklıklarını onaramazsan, kendine güvenmeyi öğrenemezsen büyüyemezsin. Ha unutmadan, en önemli büyüme koşulumuz da kendi kendine yetebilmek. Gönlünden geçenleri aklınla dizginleyebilmek. Aklın frenlerini sıkıp kalbe söz geçirebilmek.

                                                                                                                                             27.5.2014

Hazal Yıldız