Sen de gittin

Döndüm sırtımı sana Kamuran,
Nefretler bürüdü gözlerini bu yüzden...
Kapkara bir yalnızlık iliştirdin şiirlerime,
Hiç gün görmeyen yüreğime yolladın gecelerini.

Döndüm sırtımı sana Kamuran,
Hasretin zulmünü hediye ettin bana bu yüzden...
Su diye kan yolladın can bahçemdeki çiçeklerime,
O günden sonra kanla sular oldum canımda solan çiçeklerini...

Döndüm sırtımı sana Kamuran,
Yeşil sularda gezinmeye başladı ayak seslerim bu yüzden...
Durmadı nefretin bir de karanlıkları yolladın gözlerime,
Ama ne çare zaten karanlıktı gözlerim

Döndüm sırtımı sana Kamuran,
Sende bırakıp gidecektin ya beni bu yüzden,
Sende vuracaktın sırtımdan değil mi?
İşte... İşte bu yüzden döndüm sırtımı sana Kamuran
Sevdamla bilediğin hançeri gam yemeden sırtıma vurasın diye,
Gözlerinde yanan nefreti görmeden ebediyete varayım diye..