Sen de Unutulursun.

"İşte gidiyorum." demişti bir şiirinde, memleketinden uzaklarda ölen bır arkadaşının ardından. Bir mutluluk fotoğrafını bile ona çok gören hayat, ondan almayı başaramadı, huzursuz ruhların sesi olmayı.

Erken öldün gözleri intihar mavisi şair.
Daha yazacağın, anlatacağın çok şey vardı.
Neylersin Hayaloğlu, bu öykünün sonuna geldin işte.

Asızın dedin. Korkmadan dedin... Hoşcakal!

Neylersin Hayaloğlu, biliyorsun bütün kahpelikler gibi

Yıldızlar da söner ve sen de UNUTULURSUN...

Boşuna telaşlarla yordun bedenini, hasretlere gebe oldu akşamların. Sana hep acılar kalmıştı, hep kekremsi tadıyla gözyaşın.Vakit tamamdı artık, terk ettin sevdiklerini. Yazdığın şiirlerde, kahramanlar hayatı ıskalasalarda. Karavana aşk, karavana özgürlük... Ritmik DÜM TEK hep başkalarına vursada. Aslında hayatın ve aşkın tek sahibi o isimsiz kahramanlardı. Tüm gerçekliğiyle…

Hasta kalbin eli kolu bağlı bir halde.
Vefanın alınıp satıldığı, karanın ak sanıldığı, anamın boyanıp, babama satıldığı bir memlekette; bir asır çarpmaktansa durmayı yeğledi.

Bana sorarsan,

Erken öldün be iki gözüm. Ama Rıza seni, bizi sensiz bırakma pahasına, dört gözle bekliyordu.

HOŞCAKAL!

Anne Ben Ölüyorum

Anne ben ölüyorum...
Gözlerim kanıyor ikide bir,
Türk filmlerinin, Yarı absürt senaryolarında,
hüzünleniyorum,
Şizofreni diyorlar algınlığıma,

Anne ben ölüyorum..
Gözlerim doluyor, gözlerim kanıyor,
Anne ben erken ölüyorum..
Yüreğim yine benimle,
Ama ben yaralıyım,
Ve artık ata binemiyorum,
Aramızda dağlar var,
Kokun geliyor uzaklarda, Hissediyorum,
Ellerin cennet kokuyor anne,
Kucağın cennet kokuyor,
Beni kucağına alsana,
Sarsana beni koklasana,
Anne ben ölüyorum ağlamasana..

Sevdiğim kıza söyle,
Şarkımızı unutmasın,
`Heryerde sen herşeyde sen,
Bilmemki nasıl söylesem, `
Diye biten şarkımızı,

Nefes almak yaşamakmıdır anne?
Acı çekiyorum nefes alamam değil mi?
O halde ölüm acısız, Daha mı güzeldir ölüm?
Keşke diyorum, Hiç gitmeseydim oralara,
Keşke diyorum, Hiç gitmeseydim,
Yolumu kesmeselerdi dar sokaklarda,
Kavgalara girmeseydim,
Seni bu kadar üzmeseydim,
Keşke diyorum ah keşke,
Düşün ki savrulmuşum,
Ateş iken kül olmuşum,
Alın yazım almış beni avuçlarına,
Uzaklarda bir yerlerde,
Bir şehir olmuşum,
Üşüyen, yanan, eriyen bir şehir,
Kül olmuş gitmişim anne,
Ve bir avuç toz olup,
Düşmüşüm ayak izine,

Ve şimdi yanıyorum,
Elini tutmadan ölüyorum,
Ona yanıyorum,
Saçlarım ağarmadan ölüyorum,
Ona yanıyorum,
Anne ben ölüyorum..
Gözlerim doluyor, gözlerim kanıyor,
Anne ben ölüyorum..
Kokun geliyor uzaklardan, hissediyorum,
Ellerin cennet kokuyor anne,
Kucağın cennet kokuyor anne,
Beni kucağına alsana,
Sarsana beni, koklasana,
Anne ben ölüyorum ağlamasana...
Yusuf HAYALOĞLU