Sen Elimden Tutunca

Sen elimden tutunca
Deniz basardı içimi
Sen elimden tutunca, yüreğim
Yeşil yosunlara takılıp günlerce
Dip akıntılarının peşisıra gitmek isterdi.

Günlerce, gözbebeklerini tutuşturan o gizli alevin kaynağını
Sorardım kendime. Geceler boyu yolumu arardım zor ve
aşılmaz tepelerde. Sonra ışıklar söner, sonra yıldızlar
Düşerdi içimdeki serin göllere. Sen elimden tutunca
Ben miydim, yoksa bir başkası
yürüyen seninle...
Dalgalara ve rüzgâra basmadan yürüyen.

Sen elimden tutunca
Bir mavilik çökerdi gözlerime
Sonra tüm denizler çekilir
Bir orman uğultularla sarsılır
Bir güvercin sürüsü havalanırdı
Kış bürümüş yüreğimden
Sen tutunca ellerimden
Avlunun beyaz taşlarına dökülürdü
Kızıl yaprakları bir çınarın
Ve ben günlerce
O yapraklara gömülüp ölmek isterdim.

Panjurları açık kalmış eski evler gibiydik
Rüzgârda çarpan, başıboş ve ürkek
Sen elimden tutunca
Kayaları delip çıkardı bir çiçek.

Sen elimden tutunca
Yolculuk basardı içimi
Külrengi bulutlara takılıp günlerce... (Tuğrul Tanyol)

Şair ve aynı zamanda Öğretim Görevlisi’dir Tanyol. 80’li yılların şairlerindendir. ‘’Sen elimden tutunca’’isimli şiiri en bilinenidir belki de. Ve bana göre en anlamlısıdır. Acılardan çok ince bir keder vardır dizelerinde, dikkatli okursanız şairi acıların şairi diye yargılamaktan da kurtarmış olursunuz…

Şiir’lerin ayrı bir tadı vardır bende. Bazen abartıp söylemek istediklerimi bir şairin birkaç dizesiyle vurgulamak isterim. Bazen de tamamlamak isterim yarım kalan şiirleri. Farkına varır mısınız? Mesela çoğu şiir tamamlanmamıştır. Okurken eksik bir şeyler var dersiniz, ya da yaşanamayan duygular, ya da bütün yaşananların vurgulanmadığı dizeler. Açık bir kapı bırakır şair. Söylemek istediklerinizi söylersiniz, belki kimse duymaz ama onu yaşarsınız, duygularına ortak olursunuz. Şairle aranızda özel bir bağ kurarsınız, kimsenin bilmesine gerek yoktur bu durumun.

Şair’in Hayatından sunduğu tablolara beraber bakarsınız ve bir yolculuğa çıkarsınız ki bu yolculukta kendi çocukluğunuzu, aşklarınızı bir kez daha hatırlarsınız. Zengin bir döküm’dür şiirler, zengin içerikler sizi sarıp sarmalar…

Bazen de tamamlamamak gerekir dizeleri. Belki de o haliyle güzeldir, yaşanılanların kıymeti vardır, sürdürmemek, uzatmamak en iyisidir. Eksik bırakmalı belki de!

*Sen elimden tutunca

Üşürdüm,

Titrerdim,

buz kesilirdim.

Yüreğime kış bastırırdı

Bilmezdin sen.*