Sen geldin

Sen geldin

Ruhumun bütün karartmaları sona erdi

Olsun, gece olsun

Sen geceyi seversin

Bende severim geceyi seninle

Varsın dolunay olmasın

Yıldızlarda olmasın

Bir dağ yamacında

Küçücük , çizgi halinde

Bir ışık sızıntısında

Yüzün gözlerime

Ellerin ellerime düşer

Bulurum seni

Sen geldin ya

Bu kent, kent oldu seninle

Bıraktığın anılara tutunup

gülümserim kendi kendime

Artık;

Ne yaşam savaşı

Ne hastalık, ne keder

Asarım bakışlarımı boşluğa

Gülerim kendi kendime…

Leylim