Sen gittin gideli...

Bugün kalbimin yarısını yolcum ettim yokluğa, gelip gelmeyeceğini bilmeden, bir elveda bile diyemeden uzaklara çok uzaklara gönderdim… İstemeden ama ister gibi yaparak…

Çok kez gittin, çok kez üzdün beni ama her gidişinde alışıyordum… Şimdi bir başka gidiyorsun çok uzaklara, dilimin varamayacağı, ağzımın söylemeyeceği kadar uzaklara gidiyorsun. Acı vermez zannediyordum, etkisini geç gösterdi. Kanser gibi sinsice girdi yokluğun, kaybolmaya yüz tutmuş bedenime…

Yanına gelip bir elveda diyemesem de, bil ki çok istedim. Umursamam zannettiğim gidişin, yarama tuz basar gibi acıttı bu sefer... Her şeye rağmen son bir kez görmek istedim seni, dünya güzüyle son bir kez bakar gibi bakmak istedim bana bakmayan gözlerine ve her şeye rağmen bir kere daha baktım koyan gidişlerine... El sallayamasam da bil ki çok istedim sevgilim...

Senden kaçıp sığındığım kıytı köşelerde bile yokluğuna rast geldim.  Tam bitti derken, yüreğimin tam ortasına bir özlem düştü birden bire... Galiba seni özledim sevdiğim. Biliyorum daha yeni gittin buralardan ama yokluğun çok acı veriyor şimdi... Anlatamayacağım kadar çok acıyor yaram, çok sızlıyor be sevdiğim... Dön desem döner misin? Dönmesen de kırılmam sevdiğim ama bil ki,

Sen gittin gideli bir özlem var içimde sevgilim...

Senin evine gittim yokluğunda, sessizlik esen boş sokağına girdim gizlice sensizlik hâkim şimdi buralarda, varlığını arıyorum mumla... Karanlık düşmüş odanın penceresine, bir umut yanar diye,  akşam soğuğunda evinin karşısındaki küçük bankta oturuyorum… Dönmesen de seni bekliyorum...

Sen gittin gideli, sessizlik esiyor sevgilim...

Dönersin diye gün sayıyorum, mapus duvarı yaptım odamın duvarlarını, Her gün için bir çizik atıyorum sıvasız duvarlarıma… yokluğun öyle sızlatıyor ki ne sözler fayda ediyor, ne de doktorun verdiği ilaç... Hepsi geçer diyor, geçmiyor sevdiceğim...Geçemiyor.

Sen gittin gideli gün sayıyorum sevgilim...

Şimdi hüzünlü şarkılar çalıyor radyomda, yürek acıtan şarkıları söyleniyor kalbimin ortasında. Son gördüğüm yüz var aklımda, hoş çakal diyemeden, bir el sallayamadan uzaklara gönderdiğim sen var şimdi aklımda... Darılma bana söylemesem de sen var bende, içimde, çok derinlerde…

Ayazın vurduğu şu akşamlarda sokağın ortasına konmuş, çürümeye yüz tutmuş bankta. Odanda yanacak ışığı bekliyorum, koşarak olmasa da bana olan dönüşünü bekliyorum. Yokluğunu mezara gömüp sana kavuşmayı bekliyorum.

Bekletme beni sevgilim, gittiğin yerde seni bekliyorum…