Sen gülmüyor musun? Bu duruma...

Kuracağın tümceler, yavan kalacak bileceksin!... Öyle işte!.. Tam öyle hale geleceksin... 

Bu artık eleştiri öyle mi?... 

Başlayacak!... 

" İşte bu, kardeşim dedim... Nedir bu yaaa! diye de ekledim. Bunca film seyrettim, bunca tiyatro... Daha benden ne bekleyeceksin!... Köpüklü kahveyi tam ayarında pişireceksin. İnsana özgü açıklamasını yaptıktan sonra; Yalan söyleyeceksin demeyi de ihmal etmedim"...

Sürdürmesi için büyük istek alıyor!... Devam etmesinde her tür "fayda" var!.. 

Devam ediyor!... " Yaşadığım heryer benim!... Karşı olunacaksa; karşılara olunacağını, kesin bileceksin!... Sözcüklerin çok parıldaması önemli... sonuçta kısa ve öz küfür etmeyeceksin!.." nazik olduğum için sevilirim!.. 

Unuttuğu şeyler gözlerinin önüne geliyor!.. Yeniden konuşacak!
" Adım gibi eminim... Yeniden üretmek, paylaşmak, bölüşmek daha sonra... Hem de eşit yaşamak!... Tüm derdiniz buysa sizin!... Ne denli safsınız derim!..."

Zaman artık sadece benim!...
" Ne sen!... ne o!.. ne siz, ne onlar!... sadece benim!.. gülmek benim, eğlenmek benim"
" Seçkin olacak yemeklerim benim... Şiirlerim... Hikayelerim.. Dedim ya!... Yaşamak benim"

Kültürü ayarlar...

Her ortamda!.. 

"Bilinçli"... gönüllü! seçkinler yaratır... 

Seçkinler karşılarlar eleştiriyi!... karşılamayı çok iyi yapmak için allandırırlar, pullandırırlar. Güzel ve özel sözcükler bulurlar... "kibarca".. 

İşleri zordur!... " uyum"  sağlamak kolay mı?... 

Kafası çalışanlar gülerler bunlara... 

Bitti...