Sen hiç sevmedin ki

Sevseydin ben ağlarken bana arkanı dönmezdin

Bana sırtını çevirmezdin

Sonu olmayan bir yol

Sanki hiç bir şeyi bilmiyorduk

Bile bile bu yola çıkmadık mı?

Sevseydin bana sırtını dönmezdin

Demiştim ya

“Hep senden fazla sevdim, senin verdiklerinden fazla verdim”

İyi demişim, doğru demişim

Bilmeden geleceği görmek

Demedim mi sana “hayatımda bir tek sen noksanın” diye demedim mi

Yok olmak en kolayıydı tabi

Şimdi noksan değilsin yoksun…

Sevseydin beni böyle çaresiz yalnız bırakmazdın

Sayende tansiyon hastası oldum

O da aynı sana benziyor

Ne yaptığını ne istediğini bile bilmiyor

Hep beni üzmemeye özen gösterdiğinden bahsederdin

Dikkat ettim de, özen gösterdiğin her ana bile bile beni yıpratmaya çalışmış gibisin.

Öyle olmasa ben ağlarken bana sırtını dönmezdin

Sevseydin böyle mi olurdu?

Aşkın tadını aldığımız her anı ölümsüzleştirmez miydik?

Senin ayrılıklarından başka

Ölümsüz olan ne var şimdi?

Sende tansiyon gibisin işte, ne istediğini bile bilmiyorsun

Bir iniyorsun bir çıkıyorsun

Maalesef yine sonunu sen getirdin

Hep kendini ve beni aldattın

Belki de sevdin sandın ama yanıldın

Sevmediğini anladığın her an arkanı döndün