Sen kadınım!!!!

eşyalar toplanmış seninle birlikte
anılar saçılmış odaya her yere.
sevdiğim o koku yok artık bu evde
sen...

kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş
ne olur terketme yalnızlık çok acı
bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte
sen...
kadınım, kadınım, kadınım.

hatırla o günü karşı ki sokakta
seni öptüğümü ilk defa hayatta
kollarımda benim ilk bahar sabahı
sen...

sönmüş bak ışıklar, ev nasıl karanlık
o ılık aydınlık yuvamız soğumuş
geceler bitmiyor ağlıyorum artık
sen...
kadınım, kadınım, kadınım.

eşyalar toplanmış seninle birlikte
anılar saçılmış odaya her yere.
sevdiğim o koku yok artık bu evde
sen...

masamız köşede öylece duruyor
bardaklar boşalmış her biri bir yerde
sanki hepsi hasret senin nefesine
sen...
kadınım, kadınım, kadınım.

bana biraktığın bütün bu hayatın
yaşanan aşkların değeri yok artık
ben sensiz olamam artık anlıyorum
sen...

şimdi çok yalnızım
ne olur kal benimle
o kapıyı kapat elini ver bana
dışarıda yalnız üşüyorsun
sen...
kadınım, kadınım, kadınım.

Tarih, bundan tam 11 yıl önce bu gün, Yer İzmir'in Urla ilçesi, bizleri terk ettiği tarih ve bizleri terk ettiği mekan. "Öyle sarhoş olsam ki, bir daha ayılmasam" dedi ve dediğini de yaptı. Ayılmamacasına içmesi siroz hastalığına kadar sürükledi O'nu. Asıl mesleği ses sanatçılığı olmasına ve bu konuda İtalya'da şan eğitimi almasına rağmen, 1970 lerin en çok aranılan ses ve sinema sanatçılarından biriydi. Sesi ve icrası. Sadece icracı olmasına rağmen şarkılarının hepsini sanki kendi yazmış gibi nasıl içten, nasıl hissederek söylerdi. O ses, kendisini dinleyen şanslı insaları, nasıl oldukları mekandan alıp olmak istedikleri mekanlara sürüklerdi. Bütün albümlerinin hit olması ve hala dillerde dolaşması bu yüzden olmasın?

Bu satırları yazarken O'nun sesi eşlik ediyor yazıma. "Ah Bir Zengin Olsam" diyor ve o kadar keyifli söylüyor ki şarkıyı artık yaşamadığına inanası gelmiyor insanın. Ne ilginç her şarkısında rakı, sigara, şarap muhakak geçiyor. Eminim RTÜK'e kasin takılırdı şarkıları eğer yaşasaydı. Bu şarkısında da "Heeerr akşam votka, rakı ve şarap şarkısını öğretirdim sana!" diyor. Bu da yaşam tarzını oldukça belli ediyor. Acaba yazık mı etti kendisine? diye düşünmeden edemiyorum. Herkes kendi hayatını kendi seçiyor oysa ki.

Ölümünden sonra Kadınım'sız bir "Best of " albümü çıktı, yine de yok sattı. Ölümünden sonra Urla'da heykeli dikildi ve bir çocuk parkına ismi verildi. Ölümünden sonra Bostancı gösteri merkezinde adına bir vefa gecesi düzenlendi. Yaşarken bunlar neden yapılamadı? Kendisi için teklif edilen her şeyi, düşkün fakat şikayet etmeyen tavrıyla, samimiyetle ve gerçek bir sanatçı olduğunu belli eden onuru ile geri çevirdiği için. Umarım gittiği yerde rahat, huzurlu ve mutludur.