Sen Kimsin?

İyimser olmak gerektiğini gayet iyi biliyorum; ama ne yazık ki iyimser olamıyorum.

Umutsuz olmanın İslâm’da yeri olmadığını gayet iyi biliyorum; ama...

Ama, ancak, fakat vb. sözcüklerin çok kullanıldığı günleri yaşıyoruz. Geçim derdi çoklarının boynunu değil artık belini büküyor.  Gelecek endişesi yüce değerlerimizi altüst ediyor.

İstenmedik olaylar, beklenmedik sıkıntılar ve saymakla bitmez olumsuzlar karabulutlar gibi üstümüzde.

Yağmur yağsa sel ortalığı götürecek. Yağmur yağmasa kar yağacak sanki. Kar ortalığı kaplayacak, her taraf buz kesilecek...

Doğal olayları sosyal ve psikolojik olaylarla karıştırdığımı bilmiyor değilim. Böyle tespitlerin, yarar şöyle dursun zararlı olacağını da bilmiyor değilim. Biliyorum, biliyorum; ancak bu kalın yorganı üstümden atamıyorum.  Kendi kendime öğüt veriyorum, kitaplar aracılığı ile birçok yazardan, şairden ve düşünürden de öğüt alıyorum. Tabii almakla kalıyorum.

Bu sabah, Şeyh Galib (1757-1799) bakın ne hatırlattı bana: 

    Ey gönül, ey gönül! Neden bu makamda gam dolusun sen

    Gerçi virane isen de tılsımlı bir definesin sen.

    Meleklere secde etmeleri buyurulan saygıdeğer bir varlıksın sen.

    Bildiğin gibi değil, sen bütün varlıklardan daha üstünsün.

    Ruhsun. Cebrail’in üfürmesiyle ikizsin sen.

    Hak gerçeğinin sırrısın sen, Meryem oğlu İsa misali.

    Hoşça bak kendine ki kâinatın özüsün sen.

    Bütün yaratıkların gözbebeği olan insansın sen. (1)

    Evet, hatırladım. Ya, ben neymişim. Kendime gelmeli, kendimi tanımalıyım. Allah'ı (c.c) tanımalıyım. Tüm olumsuzluklardan kurtulmalıyım; en azından Kurtuluş Yoluna girmeliyim.

      “Sen kimsin?” diye soranlara; “Ben haddini bilen aciz ve biricik bir kulum”     diyebilmeliyim.

     “Sen kimsin!”diyenlere “Ben buyum, haddini bil!” diyebilmeliyim.

      Sabahattin Gencal, Hamidiye-Çekmeköy_İstanbul

­­­­­­­­­­­___________________

Şeyh Gâlib  ( 1757 - 1799 )

http://www.siirparki.com/galib4.html