Sen Kırıntıları Ruhumun

Seninle açtım gözlerimi o mahzun şiarda.
Saklandım güneşten, kalsam da karanlıkta.
Esiriydim aşkın, yüreğime çöken merakta.
Câna sızan hayalin ışıldıyordu rüyamda.

Alıp başımı gidesim vardı derin sessizliğe.
Bak inandım yaşlara, dolandım sensizliğe.
Kanasa da içim ah, şükrettim hissizliğe.
Seni veren teselliyi bıraktım bensizliğe.

Şefâat diledim gecede, affeder mi Rabb'im.
Öyle buruk ki sinem, hevesti sanki elemin.
İsyanında gönlümün, sendin tek emelim.
Neminde saklı sevdam, feri yârsız gözlerin.

Sen kırıntıları ruhumun, umutla topladığım.
Aşıydı sözün oysa, bizli mısralara kattığım.
Aşk mavisi bakışların, rayihanda daldığım,
Son dolunaydı o, avuçlarına bıraktığım.

aks