Sen sana yetersin!

Bazen hiçbir şey istediğiniz gibi gitmez ya, işte benim de istediğim gibi gitmeyen çok şey oldu hayatımda. Umudumu yitirdiğim, umutsuzluğa itildiğim zamanlar oldu. Bazı zaman hiçbir şey görmedi gözüm, hayattan koptuğum anlar, "her şey bitti" dediğim anlar oldu. Herkes gülüşürken kahkahayla, benim ağladığım günler oldu, herkes ağlarken ben gülmedim. Dert ortağı seçildim kimi zaman, dert ortağımsın dediler, canım arkadaşım diyeni görmedim.

Mutlu zamanlar geldiği zaman unutulmak çok acıymış, dertli zamanlarda hatırlananın adı "hancı"ymış. Yolcu olamadım hiçbir zaman, soran olmadı ki "nereye" diye, derdimi anlatacağım bir tane hancı bulamadım, kesinlikle. Yok sayıldım çoğu zaman, yok sayılmakla anladım ki yok olmamı isteyenler var. Yok mu olsaydım acaba, yok olsaydım hatırlanır mıydım? Bahsedilir miydi ismimden, cismimden? Yok sayanlara inat "ben yaşıyorum" dedim. Yaşıyorsam amaçlarım olmalıydı, başarılar başarıları kovalamalıydı. Çok çalışmalıydım. Haddinden fazla olsa da başarı için gereken kuvvet, başardıysan eğer vardır onda bir hikmet.

Yoruldum, sıkıldım, ağladım, gülmek için, yaşamak için, amacıma ulaşmak, başarmak için... Yıkılmamaktır, yıkılmadan ayakta kalabilmektir önemli olan. Amacına ulaştıysan gerisi mühim değildir. Amacına ulaşamadıysan eğer gücünün bittiği ana kadar mücadele etmek gerekir.

Yalnızlığı da bilirim, kalabalığın içinde kaybolmuşluğu da, sakinliği de severim, üç gün uyumaksızın hızlı yaşamayı da, beni seveni de severim, benden nefret edeni de... Hiç kimse istemese de bazen, ben her zaman, her yerde ve her şeye varım! Ta ki bir gün geçekten yok olana kadar...

Genç Osman