Sen ve Gökyüzü

toprağa düşmüş bir tohum gibi,

sevdan düştü yüreğimin rahmine ..

gözyaşlarımla suladım, ayrılık hüzünlerini;

filizlendi gökyüzüne bakarcasına,

duanın acizliğinde, rabbime şükrederek...

umudun hareleriyle yeşerdi,

kavgamın çiçekleri-tek tek- arsızca!

koynunda biriktiriyordu, aşkını.

yeni güne merhaba dercesine...

yalnızlıklar bertaraf  şimdi,

sadece sen ve gökyüzü,

bir de selama duran güneşin sıcaklığı.