Sen yaşlandın galiba

O değil de;

Bikaç gündür annemlerdeyim, telefonlarımı hiç duymadım. Zaten evde iğne atsan yere düşmez, öyle bir kalabalık. Gider gitmez çantamı elimden bi atıyorum, akşam eve dönene kadar artık siz sağ ben selamet.

O değil de;

Akşam dönüşte yolda telefonum çaldı. Arayan Körfez Güzeli.

Önce beni bir güzel payladı, gündüz o kadar aramışmış da, neden duymamışım. Kendisi de telefonu Allah rızası için bi kerede duyup açsa kafamı kırcam. Duymasından vazgeçtim, aradığımı görüp geri dönse... yine kafamı kırcam...

'Sen benden ay farkıyla büyüksün ya, ben arayayım dedim' diyor. Tijen'le birlikte İzmir'de bol bol geziyorlarmış. Hem de bensiz. Çok pissiniz daha ne diyim. Kıskandım işte...

O değil de;

Eve geldim, telefonum yine çaldı. Bu defa arayan çocukluk arkadaşım,

'Kızıımmım sen yaşlandın galiba, arıyorum arıyorum duymuyorsun'

'Ne yaşlanması kızııımmm... Evin durumunu bi görseydin durumumu anlardın' dedim. Evin konumunu bildiği için bana hak verdi.

Yine de akşamdan beri düşünüyorum, yaşlandım mı diye...

O değil de;I

Babam ve annemin yıllardır görüşemediği arkadaşları geldi... 2 aile.

Kamuran Teyze bana önce, 'Sen Esma'nın kızımısın çok benziyorsun' dedi.

'I ıh, ben Esma'nın ta kendisiyim' dedim.

'Mehlika Teyze bunun üzerine,' İlahi Kamuran, nasıl da benzettin öyle, Esma hiç değişmemiş, aynı aynı' dedi.

Yemek için masaya geçilirken Kamuran Teyze, 'Ben anlamıştım zaten Esma olduğunu... dedi.

Mehlika Teyze, 'Esma çok değişmiş ben tanıyamadım' dedi.

Hasan amca olaya son noktayı koydu.

'Esma bu işte yaaa!'

O değil de;

Değişmeyen tek şey, sıkı dostların kalıcı dostluklarıydı. Vedalaşırken babamla Hasan Amca inanılmazdı. Yine hayatım boyunca unutamayacağım bir sahneye şahit oldum.

O değil de;

İyi bayramlar.