- Kategori
- Şiir
Sen yokken...
Resim www.massfiles.com/BLOG/TREN/tren_istasyonu.jpg sitesinden alınmıştır.
Sen yokken
Sensizliği konu edinen,
tüm şiirleri okudum,
ayrılık filmlerini seyrettim,
tüm kanallarda...
Sen yokken,
sensizliği soludum,
sensizliği dinledim,
bütün frekanslarda...
Sen yokken,
duvarlarla konuştum
(aklımı oynattım galiba)
yalnızları oynadım,
sürekli matinelerde...
Sen yokken,
olup biteni unutayım diye,
tüm dostum olmayanlarla
konuştum...
Sen yokken,
seni özleyip durdum,
aralıksız;
telefonlara küstüm
sen yokken.
Sen yokken,
bütün yalnızlık meyhanelerinde,
terk edilmiş istasyonlarda,
insansız kalabalıklarda,
senden yoksun bu kentte,
dolaştım başıboş...
Sen yokken,
alıp başımı gittim,
bir bavulla,
bu kentten,
isimsiz (sensiz) bir başka kente.
Sen yokken,
belki dönersin diye
hep açık bıraktım kapımı,
hep gözledim ümitsizce...
Sen yokken,
seni ne çok sevdiğimin
ayırdına vardım.
resimlerine bakıp
seni sevdiğimi haykırdım
başıboş duvarlara,
belki duyar da gelirsin diye...
06.11.1997/ GÖLBAŞI