Sen yoksun, anlamı da yok...

Zonguldaklı köfteciden yarım ekmeğe köfte aldık, ben her zamanki gibi acılı olsun istedim...

Şekeri çayın yanındaysa, neden bilmem acıyı tatlıdan daha çok severim...

Hangi aydı, hangi mevsimdi hatırlamıyorum...

Masmavi deniz ve o köprü var aklımda...

“Martılar da vardı” yazacağım, yalan...

Ben vardım, sen vardın, köprü vardı, cebimde bütün paramı verip aldığım mavi taşlı yüzük vardı...

Titreyen ellerin, göğüs kafesimden çıkmaya çalışan kalbim vardı...

Ayran dudaklarımın kenarında iz bırakınca güldün...

Evine doğru yürüyor, yol bitmesin istiyorduk...

Küçük, yalnız ama halinden memnun köprünün ortasına gelince;

“ Duralım mı biraz burada?” dedim...

“Olur” anlamında başını salladın... Kollarımızı ve çenelerimizi köprünün korkuluklarına dayadık...

Denize baktık bir süre, bekledik...

Durmak isteyen, konuşması gereken bendim...

Dilinin ucuna gelen kelimeleri söyleyemeyen, bacakları tutmayan, ağlamaklı gözlerle yanında duran kadına, sana bakan, yine bendim...

Göz göze gelince, gülümsedin...

Cesaretlendim biraz,

Cebimden yüzüğü çıkarttım, en acemi, en toy halimle;

“ Bunu sana aldım” dedim...

Önce şaşırdın sonra korktun sanırım... Parmaklarımın ucunda uzattığım yüzüğü avucunun içine alıp bütün gücünle sıktın...

“ Bunun ne anlama geldiğini biliyorsun değil mi” diye sordun...

&&&

Kumsalın kayalıklarla buluştuğu yerde, unutulup ters çevrilmiş, hatırlanmayı bekleyen, bir başına, zavallı kayığa sırtımı dayadım, sen yoktun ama inadına ellerini tuttum... Saçların rüzgârda savruluyor, uzaktan bir keman sesi geliyordu...

Karanlık, yanımda olmayan yüzün aydınlıktı...

Gözbebeklerine bakıyor, kirpiklerinin bu kadar uzun olmasına hayret ediyordum...

Bir yıldız kaydı...

Bir dilek tuttum...

Geç bulup! Her zamanki gibi geç kalmıştım!

Çabuk olmayı isterdim...

Olmadı.

&&&

Sonra; yaşlandım, yaşlandık, saçlarımız beyazladı mecburiyetten, fotoğraflarda başkalarının yanında gülümser olduk, yüzümüzdeki çizgiler derinleşti, gözlerimiz aynı kaldı ama parlaklığını yitirdi biraz...

&&&

Ne anlama geldiğini şimdi biliyorum...

Sen yoksun, anlamı da yok...