Sende mi Brütüs....?

Okuyun lütfen, ilginç gelecek, inanın bana.
Romalı taranmış siyaset adamı ve komutan (İ.Ö.85_42)
Öksüz kaldı dayısı tarafından yetiştirildi. Ünlü yazar hatip Ciceroya bağlandı. Farsala savaşında Çesar'a karşı Pompeius'un yanında yer aldı. Savaşı kazanan Çesar onu affetti.Felsefe öğrenimi yapmak için Atinaya gitti. Vali ve şehir yargıcı oldu. Çesar'ın iyiliğine karşı ona yapılan suikasta katıldı. Elinde hançeriyle kendisine saldırdığını gören Çesar ''sendemi Brütüs diye bağırdı''. :)) Brütüs bu olaydan sonra fillibe savaşında yenilgiye uğrayınca ''Fazilet sen bir sözcükten başka birşey değilsin'' anlamına gelen iki mısrayı söyledikten sonra dikili bir kılıcın üstüne atlayarak intihar etti.

Tarih'in hiç unutulmayan yüzü olarak adını ilginç anlamlarla süsleyerek yazdırmış oldu Brütüs.

Dostlarını, saflarını, davalarını terk edenler için söylenip duruldu. Tarih boyunca Brütüsler hep var oldu sanırım bundan sonrasında da var olmaya hep devam edicek. Kimdir günümüzün Brütüsleri?

O kadar çok ki. Saymaya kalksak ne ucunu yakalayabiliriz ne sonunu. Ya sizin Brütüsleriniz? Yok mu hala? Ne kadar şanslısınız ? Ama o kadar da sevinmeyin derim ben yinede. Ne zaman ve nereden çıkacağını hiç kestiremiyebilirsiniz. :)) Kurulduğunu inandığınız köprüleriniz yıkıldığında yada hiç hesapsızca sırtınızdan bıçaklandığınızı anladığınızda yakalanırsınız böylesine duygulara. Oysa Çarşambanın gelişi Salıdan bellidir deyimi yerini bulmuştur da nedense siz bir türlü konduramazsınız üzerinize. Alçak Brütüsler nolucak. :)) Ne mi olucak? Elbette yaptıkları yanlarına kar kalmıyacak ve birgün onlarda hiç beklemedikleri bir anda acı sonla yüzleşecek.

Oysa Brütüs'e yüreğini açmıştır insan Kah dost bilmiş sırlarına ortak eylemiş, kah arkadaş görmüş gönül eylemiştir. En kötüsü sevgilinin ihanetidir. Yer yerinden oynasa, dünya yıkılsa bir yere gitmez dersin, gider. Hemde arkasına bile bakmadan. Sezar Brütüsün ihanetini gördüğünde ''sende mi Brütüs dedi'' hayretle ve son sözünü söyledi.'' Öyleyse öl Sezar'' oysa öyle ihanetler vardır
ki, ölüm bile onun acısını dindiremez.

Herşeye rağmen, dostluğuyla ve sevgisiyle ihanet etmeyeceğini bildiğiniz birisi varsa ne diyebilir ki insan ''tek taş yakuta sahipmiş gibi kıymetini bilin.''

Bu tür yaklaşımlar içerisinde olduğumda yada böylesine anlarla başbaşa ve bi başıma kaldığımı anladığımda aklıma Cemal Süreyya'nın bir şiir'i gelir hemen.

Düello
Bir düelloda
Daha büyük birşey vardır.
Ve daha acıdır bu
Ölümden de ölüm korkusundan da
Bakarsın dün en güvendiğin kişi
Karşı tarafın şahidi olmuş
İşte acıdır bu da
Ölümden de korkusundan da.

Daha da acısı vardır ama
O da sevdiğin kadının ( kişinin, burası bana özel olsun. :)
Karşı tarafı ziyaret etmesidir.
Bu bir nezaket ziyareti de olsa
Düello gerçekleşmemiş de olsa
Acıdır bu
Ondan da ondan da.

Daha da acısı
Kılıcın elinde
Alnında bir tutam güneş
Kalakalıyorsun ortada.

Bu yazım, paylaşımları bile olsa hiçe sayıp gereksiz yere net tavırlar sergileyerek yargısızca infaz eden kişilere gitsin istiyorum. Dışarıda inanılmaz
bir fırtına var ve sanki şuan benim içimi kasıp kavuran fırtınayı yansıtıyor tüm dünya'ya.

Umarım bundan sonrasında hiçbirimiz kimseye bu sözü sarfetmek zorunda kalmayız.

Sende mi Brütüs. :))

Ben yalnızca gü_ven_mek istiyorum artık. yanındayım diyen herkese.