Sendikalı işçi sayımız ve bizi Avrupa birinciliğine taşıyan kaza istatistiklerimiz...

Başbakanın şu sözleri tüm gerçekleri gözler önüne seriyor.
“Bunlar olağan şeylerdir. Literatürde iş kazası denilen bir olay vardır. Bunun yapısında fıtratında bunlar var. Hiç kaza olmayacak diye bir şey yok. Tabi işin boyutunun bu kadar fazla olması bizi derinden yaralamıştır. Kontrollerde da burası gerçekten gerek işçi sağlığı gerek işçi güvenliği açısından iyi noktada kömür ocaklarından birisi olarak değerlendirmesi yapılmış...”

 Başbakanın maden sahibini savunur gibi bir hali var...

Kontroller gerçekten yapılsa ve önlem alınsa bu facia yaşanır mıydı?

Soma’daki ülkeyi yasa boğan iş cinayetinin sorumlusu kimdir?

Bence iktidara ve ülkeye hakim olan lümpen siyasi kültürdür.

Sadece para ve rantla ilgilenen...

Bilime, teknolojiye kültüre sırtını çevirmiş...

 İnsanı önemsemeyen...

Kendini ilgilendirmeyen işleri kadere bırakmış... 

Halkı “takdir i ilahi” ile uyutan bir engin açıkgözlük ve kültürsüzlük bu...

Türkiye bu yüzden ölümlü iş kazalarında Avrupa birincisi unvanına ulaştı.

DİSK  2013 yılında hayatını kaybeden işçi sayısının en az 1235 olduğu ve ölümlerin bir yılda yüzde 70 arttığını bildiriyor.

Yine DİSK’in tespitlerine göre:

“Yıllarca kamu eliyle üretimin yapıldığı bu sahalar özel sektöre  devredildikten sonra iş kazalarında patlama yaşanmıştır. 2002 yılından  2011 yılına kadar kömür madenlerindeki iş cinayetlerinin yüzde 40 artış göstermesinin nedeni özelleştirme, taşeronlaştırma sonucu işçi sayısının üçte bir oranında azalmasıdır...”

Birde şu rakamlar çok önemli. Bu rakamlara iyi bakmak gerekiyor. 1980’de nüfusumuz 50 milyon, sendikalı işçi sayısı 2.5 milyon.
2013’te nüfusumuz 75 milyon, sendikalı işçi sayısı 600 bin...

 2002’de 387 bin taşeron işçi vardı, 2013’te 2 milyon taşeron işçi var.

İşçiler sendika üyeliğinden taşerona aktarıldı

Yani... Sendika güvencesinden çıkarıldı, patron insafına terk edildi...

Hangi süreçte?

“İleri Demokrasi” uyguladığımız AKP döneminde!

Tabi bunu sırf “İleri Demokrasi” ile açıklamak mümkün değil. Bunun bir diğer adı Liberalleşme süreci...

Sözde özelleştirme sonucu işletmeler daha verimli ve kârlı çalışacak, daha çok vergi verecek, işçi de ücret ve hak olarak daha fazlasını alacaktı.

Ne oldu?

Tam tersi oldu...

İşletmeler zenginleşse de işçi fakirleşti...

Çünkü siyaset ağırlığını zenginden yana kullandı. Zenginlik tercih sebebi oldu.

Enerji Bakanı Taner Yıldız, Soma’dan canlı yayın yaparak, maden kazasıyla ilgili bilgiler veriyor. Bunu yaparken dikkatinizi çekti mi? Hamdolsun, İşçi Kardeşlerimiz diye başlayıp, ölüm lafını ağzına almıyor ve ölümleri birer birer açıklıyor. Kayıplarla ilgili bilgi vermiyor. İlk gün yapılan madende 787 kişi vardı sözü bir daha ağızlara alınmıyor. Ölü sayısı bir bir açıklanırken, yaralı kurtarılanların sayısı belli, ya geride kalanlar?

Ha bu arada Başbakan’ın yumrukladığı mavi tişörtlü genci, başbakan iyi yumruklayamamış olacak ki; başbakanlık korumaları bir güzel benzetiyorlar.

Mısır’da ölen Rabia’ya ağlayan Sayın Başbakan, Soma’da ölenlere gözyaşı dökmek yerine, kendilerine oy vermeyenlere hakaret edip, yumruklayarak ülke insanına nasıl baktıklarını gösterdi.

İnsanın Mısırlı olası geliyor değil mi?