senede bir gün

Tam 56 yıl geçmiş… Doğduğum günden bugüne…

Seneler, o kadar hızla geçmiş ki, sanki her şey dün gibi…

O günden, bugüne çok şeyler değişti...

Ülkemin yarım asırlık geçmişini, bir kez daha gözden geçirdim... Her şey film şeridi gibi, hızlı çekim yaşıyorum… Yetişemiyorum, başım dönüyor, yaşadıklarım gözlerimin önünden geçtikçe...

Bizi yönetenler neler yaptılar bu topraklar için, bizler için neler yapamadılar…

Siyasi iradeyi ellerinde bulunduranların birçoğu hala aynı kişiler ve hala aynı zihniyet...

Doğduğum sene, aydınlanma sürecinden rahatsız olan Cumhuriyet karşıtları, toprak ağalarının, şeyhlerin, din istismarcılarının çıkarları bozuluyor diye, 1953 yılında Köy Enstitülerinin kapılarına kilit vurdurarak, kapattılar…

1970’li yıllarda, terör belası çıkmıştı karşımıza, on binlerce insanımız katledilmişti, binlercesi, yerinden yurdundan edildi… Ülkemizi yönetenler engelleyememişlerdi, vatanımızı bölmek için uğraşan terör belasını, hala da engelleyebilmiş değiller…

Avrupa Birliği’ne 31 Temmuz 1959'da Türkiye AET'ye ortaklık için resmen müracaat etmişlerdi. Yani tam elli sene önce ! Avrupalılar, önce gümrüklerinizi açın diye geri göndermişlerdi müracaatımızı… Onlar istedi, biz gümrüklerimizi sonuna kadar açtık. Onlar karar almış, bizimkiler uygulamış. Onlar hala istiyor, bizimkiler vermeye devam ediyorlar…

Türkiye’min başlıca kuruluşlarının neredeyse hepsi, ben doğmadan önce vardı. Şimdi ise, onları birer birer elden çıkarmakta, bizleri yönetenler. İşsizlik, eğitim, sağlık, geçim sıkıntısı ülkemin en büyük sorunları olarak devam etmekte...

Bugün benim doğum günüm. Doğumumun üstünden 56 yıl geçmiş. O günden bugüne çok şey değişti…

Bizlere kalan, iç borçlar, dış borçlar, ticaret açıkları vs. vs... Bugün, her nefes alışımda, boşa giden yılların acısını duyuyorum. Bütün bunların sorumlularından belki içimden, ama büyük bir öfkeyle hesap soruyorum…

Ben Latif Başaran, 56 yıldır memleketimde nefes alıyorum, kim bilir kaç yılını eksik yaşadım, merak ediyorum…