Seneye görüşürüz!

Yazıma bu kötü espriyle başlamak istemezdim

Fakat, şaka maka koca bir seneyi daha geride bırakıyoruz.

Yılbaşı geldi çattı,

Ve ben klavyemden dökülen umutlu kelimelerle bir klasik haline gelen yılbaşı yazımı yazıyorum.

Oysaki geçen sene yazdığım yeni yıl makalesi dün gibi aklımda…

Neticede dolu dolu bir yılı daha geride bırakıyoruz

Zordu, yordu. Ama benim için daha da zorları olmuştu. Onun için 2019’a, şahsım adına “eh işte” diyebilirim.

Bu yıl benim için, kendimi keşfetme senesi oldu aslında

Tabii her şeyde olduğu gibi bunun da cılkını çıkardım.
Başkalarını tanımaktan yorulduğumu fark ettim

Bu yüzden;  “sürekli başkalarını tanıyoruz ya, bir kere de kendimi tanıyayım ne var yani” dedim.

Önce kendini sevmelisin ki; başka birini sevebilesin gibi türlü türlü aforizmalara saldım beynimi.

Kişisel gelişim kitabımı okusam dedim önce, en son üniversitedeyken okumuştum zira; sonra “yok yok, en iyisi roman” dedim.

Ardından herkesin övgüyle bahsettiği ama çoğunun gerçekte yapmadığı kitap okuma hobisine başladım

Her hafta farklı kitap okudum, birini bitirip diğerine başladım.

Sonrasında ‘bir kitap okudum hayatım değişti’ diye cümleyi devam ettirmeyi çok isterdim ama yok, öyle bir kitap olmadı.

Baktım böyle olacak iş değil, enerji işine daldım

Her sabah aynada kendime “Günaydın Songül!” diyerek güne başladım

Orama burama enerji yolladım

Türlü türlü meditasyonlar filan…

Başta çok havalı geliyordu sonra “Amannnn yaaa, kim uğraşacak bunla!” dedim.

Ardından pilatese, yogaya sardım.

No patates, yes pilates!

Çocukken bale yapardım

Hali hazırda latin dansları da yapıyorum, o yüzden esnek olduğumu sanırdım, kolay olur dedim.

Hiç de öyle esnek değilmişim. Her harekette, ‘anam anammm gitti belim’ diye yakındım.

Yani anlayacağınız bu da olmadı.

Kendimle uğraştım bir dönem

Belime kadar olan saçımı, radikal bir kararla kısacık kestirdim

Siz buna depresyon dersiniz ama ben değişim diyorum

Saçımı boyamayı bıraktım, makyajı azalttım

Doğal maskeler, kürler, kremler filan yaptım

İnsanın kendisi için bir şeyler yapması insanı enerji olarak da rahatlatıyor, lakin gün geçtikçe işlerden dolayı vakit bulamadıkça bunları yapmayı da bıraktım.

Bir ara mutfağa sardım

Sürekli kendimi kek, tatlı, kurabiye, pasta filan yaparken buldum

Kapıyı açınca zencefil, çikolata, tart kokan bir mutfağa girmenin hazzıyla mutlu oldum aylarca

Şaka maka bu işte başarılı olduğumu da fark ettim.

Ama baktım yaptıkça yiyor, yedikçe kilo alıyorum

“Boşver kızım sen, çok kaptırma kendini” diyerek ışık hızıyla mutfaktan uzaklaştım…

Yıl boyu boş durmadım

Eğitimlere, seminerlere katıldım

İl il gezdim

Türlü hobiler edindim,

Yapılacaklar listemde ne varsa yapmaya çalıştım; çoğunu yaptım, tik attım.

En son maket uçaklara sardım vs vs.

Öyle böyle derken, 2019 yılının sonu geldi.

Yaptığım hiçbir şey işe yaramadı diye düşünüyordum ki, şöyle bir baktım da hayıflanacağım da bir yıl olmadı, tabi aradığım aşkı bu yıl da bulamamış olmamın dışında

Bu yıl, yaş aldığıma üzülmekle birlikte, yaşadığıma şükretmeye karar verdim

Hem çay demlenince, hamur dinlenince, şarap bekleyince, kadında 30’undan sonra…Dimi ama ? 

Hiçbir şey eskisi gibi değil demek yerine her şey eskisinden de güzel olacak demeye karar verdim.

Yani ben bu sene anlayacağınız, değişim kafada başlar diyerekten kafamı değiştirdim

Gelin siz de kafayı değiştirin!

O zaman seneye görüşürüz…