Seni arıyorum; mutluluk

Bütün gece oturup, yağan yağmuru izledim. O kadar nazlı iniyordu ki gökten aşağıya... Gözyaşlarıma benziyordu. Akmasını istemediğim halde tutamadığım gözyaşlarıma. İzledim bütün gece boyunca. o kadar çok şey gelip geçtiki gözümün önünden, ben bile şaşırdım yaşadıklarıma. Meğer ben ne büyük bir yükün altına girmişim dedim kendi kendime. Sonra dayanamadım. Dışarıya çıkıp yağmurun altında saatlerce kaldım. Sırf akan gözyaşlarımı gizlemek için. kendi kendimi kandırmak için. Yağmur damlalarıyla karışıp gittiler. Sonra yine taktım mutluluk maskemi ve içeriye girdim.

bu maskenin altında bir yüz var...
ancak benim değil.
ne altındaki kaslardan daha "ben"dir o yüz...
ne de altındaki kemiklerden.
bu maskenin altında
etten daha fazlası var.
bu maskenin altında
bir acı var!
Her kaldırıldığında çekilen bir acı.
Bu maskenin altında bir yüz var,
Acıdan nasırlaşmış,
Duvarlara çarpmaktan,
yosun tutmuş bir yüz...

Ne zaman mutlu olmaya karar versem, bu defa son desem yine hüsran yine acı...

Hayatı yaşayamadım ben. Ya da kendi kendime zehir ettim yaşamayı. Çok ince düşündüm, kaba yanıtlar aldım ama yılmadım.

Hey yağmur sen söyle alıp gittiğin göz yaşlarım mutluluk seli olarak geri dönermi bana?
Hadi söyle kaybettiğim yıllar beni bağışlar mı?
Hadi korkma dile gel ve anlat sana söylediklerimi, anlat içimdeki fırtınanın seni nasıl etkilediğini.

Bak sende sustun. Yağmıyorsun artık. Sende bıraktın beni işte.
Taktım maskemi yine. Altında acı olan maskemi.
Bir gün gelecek mutluluğu bekliyorum. Geç kalma olur mu?..

(Burcu_AKMIZRAK)