Seni göremedim!

Yıkacağım, yıkacağım, yıkacağım... Bedenimi parçalarcasına vuracağım o duvarlara...

Ama yıkılmıyor, yıkılmıyor... Vurdukça bir parçan geçiyor duvardan, yıkılmıyor... Yıkıl, yıkıl, yıkıl!

İşte yine olmadı. Geçip gittim duvardan öteye... Geçerken sesler duydum, başka çığlıklar, ağlamalar duydum o duvarda...

Kanayan tırnakları, sökülen resimleri, kırılan bardakları gördü... Biten her aşkı gördüm geçerken...
Fakat seni göremedim!
Bütün bu kalp patlatan duyguların ötesine geçtim... Yıkmak istedim, yıkamadan geçtim...Yıkılmadı!

Dönüp arkama bağırdım. Gırtlağım parçalandı, yine de yıkılmadı...
Kulaklarım yıkıldı, ses tellerim duvar ördüler yüzüme... Göremedim, yıkamadım!
O duvarı yıkmalıyım, vuruyorum çatlaklara, vuruyorum...
Yine geçiyorum diğer tarafa, daha fazla duyuyorum geçerken çığlıkları. Her devasında geçiyorum,
Seni göremiyorum!

Görmek istemiyorum, sevmek istemiyorum, geçmek istiyorum sanma! Sanma!
Bir tek seni benden daha çok sevdim sanma!
Ben yıkılmam... Geçip giderim içimden, yine de seni göremem..