Seni mikrop seni...

Seni mikrop seni...

Evet aynen öyle sen bir mikropsun.

Fakat senin bulaştıkların ne aşı, ne ilaç, ne doktor, ne hastane derdine düşer.

Sen insanın direncini düşürmez, aksine hücre yenilersin.

Senin bulaştıkların daha bir sıkı, daha bir kuvvetli, daha bir dinç yakalar hayatın ipini.

Havadan, sudan, çerden çöpten bulaşmazsın sen. Bulaştığın zaman candan bulaşırsın.

Hele hücre çekirdeğinin ortası yani göz bebeklerin yok mu... Öyle bir ışık vardır ki orda, dokunduğun yerde gökkuşağı oluşturursun.

Seni mikrop seni...

Halsiz, dermansız kalan yaşam uzuvlarına can katarsın yüreğinde mayalanan sevgiyle.

Sevgisizlik, umutsuzluk, kimsesizlik mikroplarının işgal ettiği yürek köşelerini bir bir keşfedip, oluşan tahribatları onarmaya üşenmezsin.

Seni mikrop seni...

Kuşa, çiçeğe, çocuğa, büyüğe, küçüğe ve hatta mahallede sahipsiz dolaşan pali paliye bile sevgini, varlığını, insanlığını, bulaştırmak için mikrop mikrop dolaşırsın hayatta.

Seni mikrop seni...

Takvimlere bakar olmuşsun bu günlerde.Yüreklere bulaştığın günün yıl dönümünü kutlayacakmışsın birkaç güne kadar.

Ne desin, ne döksün bu kalem şimdi sana.

Farz edelim ki, kalem seni anlatabilmek için düşüverdi mürekkep hokkasına.

Mümkün mü mikrop, mümkün mü anlatması seni, ne kağıdına ne seni tanımayana...

Seni mikrop seni...

Bilemedin beni değil mi. Normaldir beni tanımaman. Sitem falan ettiğim yok. Haddime mi düşer. Ki sen bile bilmiyorsundur eminim kime ne zaman bulaştığını.

Ben ritmi bozuldu artık, düzen tutmaz, olsa da olur olmasa da diye yüreğinden vazgeçen,

lakin bana bulaştığın gün, bu yürek daha çok kan pompalar yaşam adına diyerek ömür tazeleyen kadim bir dostunum senin.

Seni mikrop seni...

İyi ki doğdun ve iyi ki bana da bulaştın.

Bulaştığın yüreklerde, bulaştığın ömürlerde panzehirsiz kal emi.

Lillo