Seni özledim Salihli...

Özledim, şehirlerarası otobüslerde yarı uykulu halde seyahat etmeyi, sana kavuşurken geride kalanları özlemeyi, sevdiklerime kavuşurken seni geride bırakmayı özledim. Güzel marmaramın bir ucundan diğer ucuna geçerken arabalı vapurun enfes tostunun yanındada mis gibi kahve içmeyi özledim. Gecenin ayazı vuruken yüzüme, rüzgara karşı vapurun gövdesinde sigaramı tellendirmeyi özledim. Otobüsümüzün şöförü fenerbahçeli mehmet amcayı özledim. Hele birde maç gününe denk geldiyse dönüşümüz formaları giyipte yola çıkmayı özledim. Bağlar yeşerdiğinde gitmeyi, bağ bozumunda geri dönmeyi özledim. Altın sarısı üzümünü, yan fırından çıkan mis gibi haşhaşlı çöreği ev sahibimiz hacı neneyi özledim. Evimizin karşında ki lunaparkta nasılda eğlenirdik hepimiz. Okuldan koşa koşa gelip yemek yapmayı, kocaman balkonumuzda pazar sabahları kahvaltı yapmayı, burcumun " kız meloş bi kahve yapda okula gitmeden içelim" demesini özledim. Arka bahçemizde piknik keyfini özledim. Dağını, taşını, bozdağını, sardes'ini özledim. Mayısta açılan baraj kapaklarının adalaya nasıl can verdiğini görmeyi, kurşunlunun kükürt kokusunu, baraj kıyısında çekirdek çitleyip sohbet etmeyi, trenlerin getirdiği ve götürdüğü hayatları özledim. Her cuma bir köşe başında lokma döken teyzeleri, gece vakti davullu zurnalı elleri kınalı oynayan gelinleri özledim. Pamuk tarlalarında çalışan ırgatların şen neşesini, dalından koparıp yediğimiz kocman yemişlerin tadını. sobanın üstünde pişirdiğimiz kestaneyi, seninle yaşadığım iyi ve kötü günleri, kokunu, insanlarını herşeyini özledim. Ben seni özledim salihli seni özledim ege....