- Kategori
- Şiir
Seni özlüyorum
canım istanbulum
Uğruna ömrümü koyduğum,
Yıllardır süren kavgamsın.
Açık seçik cesaretle savunduğum,
Bitmemiş, hala taze sevdamsın...
Çiçeklenmiş yollarda peşinden koştuğum
Baharı bulmuş gibi kucakladığım
Duyulmamış bir türkü misali yanık yanık
Kokusunda hasretimi bulduğum
Canımdan fazla canımsın.
İçime işlemiş aşkın,
Deniz kadar temiz, saf, engin
Gölgen kadar karmaşık
Tenim kadar bana yakınsın
Düşüncelerim kadar uzak
Ve yıllardır dinmemiş hasretlerde
Yüreğime ilmek ilmek attığım dokumsun.
Sen, hasretlerden zorla söküp aldığım
Boynu bükük menekşeden sorduğum
Çakarken ışık, vururken dalga, ürpertirken ses
Bir deli rüzgar gibi savurup beni sağa sola
Yeniden, yeniden yollara koyulduğum
Usanmadan iyi niyete yorduğum
Deli dolu, huzur veren rüyamsın.
Dayanmak zor iken ayrılığına
Kavuşmayı imkansız kıldı sözlerin
Renkler bile değişti yokluğunda
Açmamış her çiçek, doğmamış her meyve
Mağrur ama suskunken dalında
Seni hatırlatıyordu, mevsim hazan
Ve diyarlardan diyarlara
İzini süreceğim yolumsun, onurumsun.
Gözlerinin derinliğinde kaybolur gemiler
Bata çıka sürüklenir dalgakıran bakışlarında
Fersah fersah uzaklaşırken ben yine sana
Hayata tutunduran ferimsin,
Değişmeyen kaderimsin.
Vadileri aşıp, oluk oluk, sağnak sağnak
Sen, içime sevda diye akansın.
Doğan her yeni günün sabahında
Bitmeyen özlemle anılansın
Sen, yalnız bir kır çiçeğinde saklısın...
M.Görkem Akarsu