Seni sensiz yaşamak!!!

Hayat beni öyle yerlere getirdi ki senden sonra. Bazen ne yaşadığımı bildim ne de aşık olmasını becere bildim diye düşündüm hayatımın düş bahçelerinde. Sen varken o kadar kolaydı ki hayatın zorluklarıyla baş etmek, ama ne zaman gittin beni yapayalnız bıraktın işte o hayat bana dahada zor geldi.

Düş bahçelerinde yaşayan o eşsiz güzel her bir çiçeğin anlamı olan o bahçede ben dalından düşmüş kurumaya mahkum bir yapraktım çünkü sensizdim. Orda yerde çürümeği beklerken dahi gözlerim, ellerim hep seni aradı sevçiçeğim. Yoktun kapkara bir yalnızlıktı yaşadığım ama hep seni bekleyen gelmesen bile hayalinle yaşayan bir yalnızlık. Aslında yalnız değildim hep seninleydim. Sen hep yanımdaydın nefesimde, kalbimde, aklımda herşeyde sen vardın sen hiç gitmedin ki. Giden bendim bedenimdi ama ruhum kalbim sendeydi. Şimdi sesimi duy ne olur kurtar beni sensizlikten kurtar beni çürümekten. Çıkar içimden o sevgi yumağını hayatımı geri ver. Bir insan bir kere ölür;bir kere gömülür. Ama ben sensizken hergün bir kez daha ölüyorum. Ne olur dön ve kalbimi geri ver bana beni hayata yaşama geri döndür. Hayatımın anlamı gelde beni senle yaşat artık. BAzen ölümü düşünürüm acılarım sensizklik anılarım artıkça. İnan sensizlik ölümden daha zor ve korkutucu. Ama birgün bana döneceğin hayaliyle yaşamaktan ölümden korkuyorum. Seni başkalarına bırakmaktan korkuyorum işte o yüzden ölmüyorum. Geliceksin bilirim ama geç kalma gelmekte.....

AYŞEGÜL OCALI