Seni seviyorum

Hani bazen her insana olur, her insanın başına muhakkak gelir, ne kadar düşünsede çıkamaz işin içinden, bulamaz sebebini, içi kabarır, sanki birşeyler içinden dışarı çıkmaya çalışır ama bir taraftan da birşeyler engel olur çıkmak isteyenlere, insan aslında neyin dışarı çıkmak istediğini bilir, kendi kendine yardımcı olsa içinden çıkmak isteyene çıkarabilir, elinden geliyor olsada yardım etmez, o içinde kalır, neden çıkmaması gerektiğinide bilir, aslında insan her şeyi bilir, tek yaptığı şey hiçbirşeyi bilmiyormuş gibi, anlamıyormuş gibi davranır, sadece zamana bırakır herşeyi, ama o bıraktığı zaman öyle sıkarki kendisini çatlama noktasına gelir, bazılarının elleri titremeye başlar, her yanı kıpırdar, yüreği tetikler her hücresini, bütün bedeni hareket etmeye çalışır ve kendiyle savaşa başlar, aynı sert bir akıntıya karşı yüzmeye çalışmak gibi birşeydir içindeki savaşı, ne kadar kulaç atsada sadece olduğu yerde kalmaya yetiyordur çabaları, ne bir adım ileri ne bir adım geriye gider, usanır, sıkılır, olmayacak galiba der son bir kez daha düşünür acaba bıraksammı kendimi diye, saniyelik düşünceler içinde kalır, bıraktıktan sonra olacakları düşünür, bir endişe topluluğuyla karşılaşır düşüncelerinin arasında, kaybolur kalabalıkta, zorda olsa çıkmayı başarır ve bırakmanın hiçbirşeyi değiştirmeyeceğine karar verir. Kulaç atmaya devam eder, çabalamaya devam eder, bu savaşı kendi kazanır yine ve herşey içinde kalır, ama içinde kalması gerekenleri olduğu yerde bırakabilmek için olağanüstü bir çaba sarfetmiş olur, bunu kendinden başka kimse bilemez, kimse anlayamaz, aslında bu kadar çaba göstereceğine, bu kadar ugraşacağına, bu kadar yorulacağına, sadece tek bir cümle kursada yetecektir, yapması gereken sonunu düşünmeden, korkmadan, endişe duymadan bir cümle kurmaktır.

Kısacık ama anlamı büyük bir cümledir aslında olması gereken.
Cümle demek bile fazla hatta, sadece iki kelime, bir tek 'Seni Seviyorum' yetecektir herşeye. Neden insan sevdiğini saklarki, seviyorsa seviyordur, sevmek demek ne demekki, kötü birşeymi yani, her seven sevdiğine sevdiğini söyleyebilmeli, söylemeli, endişe duymamalı, korkmamalı ancak tek bir şart koymalı buna, karşılık beklememeli, beklemediğini karşısındakine hissettirmeli, çelişki taşımamalı sözleri, gayet açık olmalı neden olduğunuda açıklamalı, belki gizemli bakışlarıdır sevdiği, belki ipek saçlarıdır, belki boyudur, belki endamı, belki kuğu gibi yürüyüşü, belki ceylan bilekleri, belki ses tonu, belki üslubu, belkide günahsız, küçücük, tertemiz, kar beyaz yüreğidir sevdiği, sevileninde sevildiğini bilmesi hakkıdır, ona bu hakkını teslim etmeli aslında, nasıl olursa olsun bir yolla bunu söylemeli insan, belki mesaj, belki bir telefon, belki küçük bir not, her türlü olabilir, nasıl olduğunun hiçbir önemi yoktur, sadece olması gereken bu yazının sonunda olduğu gibi olmasıdır...



''Seni Seviyorum...''