Seni sevmek

“Yüreğinin büyüklüğü kadar yardım et… Ve sus! Sus… Susabilmek öyle erdemdir ki… Son sözü söyleyen sen olsan da… Sadece sen bil ve kendine fısılda! Bırak seni kim nasıl bilirse bilsin… Yüreğince insan ol Ve insan olabilmenin erdemini yüreğinde yaşa… “

H. Jackson Brown

Yüreğim bir çılgınlık iklimi, kelimelerim ağır yaralı birer katil! Cümlelerim namlunun ucunda, yaşamla ölümün arasında ince bir çizgi! Susuyorum! Sana demleniyor tüm duygularım, senin özlemini yaşıyorum. İçimde bin bir tarifi mümkün olmayan zelzele ile. Şimdi diyorum, anlatmak sana sessizce her şeyi ve haykırmak tüm yokluğu dünyanın orta yerinde. Fırtınalar koparmak mesela, cümlelerin noktalarla bitmesi değil, virgüllerle bölünmesi hiç! ancak ve ancak üç noktalar durdurabilir yüreğimdeki sancıyı…

Sen ve seni özlemek! Ummanlarda kalmak, her gün aynı şarkıyı onlarca kez dinlemek, kafamı her çevirdiğim yüzde seni görmek… İçinin acıması mesela, olur olmaz hayallere dalmak, susmak, öylece uzaklara bakakalmak… Seni sevmek öyle kolay anlatılacak bir şey değil ki sana burada uzun uzadıya anlatayım! Mesela kahvenin acısını severim, şekersiz! Bir de yanında oldu mu sigaram, işte sen tam da orada karşımda sere serpe serilmiş hayalin! O kahvenin tadı yok mu dudaklarımda sıcaklığı, damağımda o acımsı tat ve işte o kahve bana her yudumda seni anlatır. İçimde seni yaşatır! Seni yaşamak öyle kolay şey değildir ha! Mesela; sever beklide başka biri seni, yar olursun belki de ona ama baktığında senin yüzüne, gördüğünde seni, benim gibi her saniye yeniden âşık olmaz sana, her konuşmanda, dudaklarından dökülen her cümlede, her harfine öyle delice aşık hiç olamaz. Mesela; yürürken attığı her adımda sen gelmezsin aklına, yeşile her baktığında sana olan sevgisi depreşmez, maviyi her gördüğünde hayallerini süsleyemezsin, kalemi her oynattığında senin adını yazamaz, göz kapakları her açıp kapattığında sen olmazsın. Seni her düşündüğünde yanaklarında bir gülümseme oluşmaz! Offfffff yanaklarım yine acıyor! Her gün acıyor zaten! Sürekli sen! Olmasan bile varsın sanki! Gördüğüm, dokunduğum her şeyde sen, düşündüğüm yaşadığım her anda sen…

“Senin için gökyüzündeki yıldızları yeryüzüne indirir, ayaklarının altına sererim.”

Bu gün bir bardak çay içelim desem,

Hani şöyle en demlisinden,

Kelimelerim zaten yarım kaldı,

Söylenecek söz yok!

Çayıma neşe olur musun?

Ömrüme sonsuzluk yoldaşı mesela!