Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

08 Ocak '10

 
Kategori
Aşk - Evlilik
 

Seni yaşıyorum sensiz

Sana susamışlıkla geçen günlerde, seninle dolu seraplar içinde yaşıyorum. Belki de senden habersizce sana karşı sonsuz bir aşk besliyorum içimde.. Belki haberin var. Yokmuş gibi davranıyorsun. Sanki sen de biliyorsun. Ne kadar birbirimizi istesek de, arzular kavuşmayı getirmeyecek. Bir filmden alıntı replikler gibiyiz. Ayrı dünyaların insanları, dengi dengine olmayan iki davul. Ne ben sana ritmimi uydurabildim ne de sen benim ritmimi yakalama çabasını gösterdin. Oysa

Her seferinde senin için ne kadar değerli olduğumu hatırlattın bana. Ne bana benim istediğimi verdin. Ne de beni benimle bıraktın. Belki çok yanacaktı canım sensizliğin ortasında. Belki ağlayacaktım. Sabah işe gitmek için uyanamayacak kadar sarhoş olacaktım belki, senin yokluğunun verdiği o sonsuz kalp ağrısını 2 3 saatliğine de olsa dindirebilmek için. Hatta belki işe giderken traş olmayı unutacaktım senin düşünürken sabahın ilk saatlerindeki o afayonu patlamamışlıkla. Ama hepsi geçecekti. Yıllar sonra hatırladığımda ufak bir iç sızlamasıyla geçecekti. Ama sen bırakmadın beni sensizlikle başbaşa.

Belki savaştığım tek şey sensizlik olsaydı, ağır yaralı ama sağ çıkardım o savaştan. Sen beni seninle ama sensiz bir şekilde ateşin ortasında bıraktın. Ne vazgeçebildim senden ne de sahip olabildim sana. İsmini her andığımda kalbime giren ağrılarla başbaşa bıraktın beni. Bana hediye ettiğin o yastığa bütün gece senmişcesine sarılma işkencesine maruz bıraktın bedenimi. Gerçekle yüzleşince de sanki bir enkaz altından çıkmışcasına yorgun düştüm her seferinde. Ama senin bunların hiçbirinden haberin olmadı. Bensiz, gamsız, kedersiz yaşadın gittin yılllar boyunca. Seninle tanışmamıza sebep olan o güzel kedini severek yaşadın başucunda bir fincan bitki çayınla. Stresini yorgunluğunu alıyordu ya o bitki çayı senin.

Sensizliğin verdiği yorgunluğu ve stresi değil bir fincan, bir orman dolusu bitki çayı alamazdı. Sen bunu hiç bilmedin. Belki de hiç bilmeyeceksin. Bir gün anlayacak olursan bu duyguları ve bunların bana yüklediklerini. İşte o gün keşke diyeceksin belki. Benim de tekrar dünyamı başıma yıkacaksın bir daha inşaa edilmemek üzere. İçimde kopan bu fırtınalara tufanlara rağmen, sana bir kez bakmanın verdiği dinginlikle yaşayıp duracağım bu ironiyi. Seninle ama sensiz...

 
Toplam blog
: 6
: 633
Kayıt tarihi
: 14.11.06
 
 

1985' te İstanbul' da doğdum. Karmakarışık bir eğitim ve umulmadık mesleki gelişimler sonucu şu anda..