Senin cennetin

Hocanın verdiği cennet neyine

Dünya nimetleri senin cennetin

Nasip olsa gelsem bir gün yanına

Evin bahçen toprağın senin cennetin…

Cennet bahçende ki gülün dalında

Sevdiğin dostların her an yanında

Cennete bakarlar kahve falında

Dostlarla içtiğin kahve şahane…

Gezip tozdun yurdun dört bir yanını

Bedenimde taşırsın alın terini

Kimsenin cennetten olmaz haberi

Huriler sokağında senin cennetin…

Deniz orman doğa senin cennetin

Her yeri arşınladın var mı daha güzeli

Yalan dolan olmaz ‘’Yorgun’’ senin dilinde

Böyle geldi böyle geçecek mevsimler…

Solan yaprak düşer bir, bir dalından

İnsanoğlu geçer bir gün tatlı canından

Beden toprak olur ruhlar ayrılır

Sen bu dünyada yaşa cenneti…

Yorgun Kalemim