- Kategori
- Şiir
Senmişsin zamanım
Dopdoluydu zamanım;
Seni sevmekle geçiyordu,
Ya da özlemekle...
Hiç zaman kalmıyordu,
Bir an olsun kendime...
İsyan ettim nihayetinde!
Böldüm zamanı zamanlara;
Önce günlerimi saatlere,
Sonra saatlerimi dakikalara...
Yine yetmedi bana;
Bu kez dakikaları saniyelere..
Ve anladım ki bölsem de anlara,
Seni sevmek sığmıyor zamana..
Vazgeçtim zamanı bölmekten,
Bir de sevgimi böleyim dedim.
Ah ben ne etmişim?
Anladım ki;
Seni sevmekten ibaretmiş zamanım;
Özlemse yelkovanım:
Akrebin üstündeyse, tadında hayatım.
Uzaklaştıkça on ikiden,
Özlemle doluyormuş zamanım...
Ne seni bölebilecek kadar çoktu zamanım,
Ne de zamanı bölebilecek kadar küçüktü aşkım..
Kısacası aşkım, senmişsin zamanım!
BENOKYANUS YÜCEL TERKANLIOĞLU