Sensiz bir bayram daha geldi baba..!

Bu sabah, yine uykumdan uyanacağım. Yastığımda, gözlerimi tavana dikerek öylece bekleyeceğim. Odamın kapısı açılıp, babam içeriye başını uzatarak;
- Oğlum, uyandın mı ? diye, bana sesleneceği zamana kadar, tavandaki gözlerimi ayırmayacağım... Bekleyeceğim... Bekleyeceğim... Ama; babam, odamın kapısından başını uzatamayacak. Ben yatağımdan kalkmak için acele etmeyeceğim. Babamın, benim için asla alamayacağı bayramlıklarımı, bir an evvel giymek için telaşlanamayacağım. Salondaki koltuğunda oturamayan babamın, ellerini öpmek için kardeşlerimle yarışamayacağım. Daha sonra, okuması için gazetelerini götüremeyeceğim. Bana; gazetelerini götüremediğim gibi, teşekkür de edemeyecek... Hep beraber kahvaltı sofrasına oturamayıp, neşe içinde kahvaltımızı yapamayacağız. Bize;
- Haydi çocuklar, kahvaltınızı çabuk bitirin misafirlerimiz gelirler... Diyemeyecek. Bu bayram da, Babamsız geçecek. Her geçen bayramlar gibi... Bu geçen bayramları da, bundan sonra ki gelecek bayramları da sevemiyorum...
Zaman, çok acımasız sevgili dostlar. '' Geçmiş zaman olur ki, '' ile başlayan sözlerden geriye, sadece yaşanmış gerçekler kalıyor... O gerçekler, hafızalarımıza adeta kazınıyor. Bizlere ise; o gerçeklere daima sahip çıkarak, unutmamaya gayret göstermemiz ve elimizden geldiğince yaşatmaya çalışmak düşüyor...içinde bulunduğumuz şu zaman dilimi için, yıllar sonra bizler de, '' Geçmiş zaman olur ki, bayram sabahlarına ne mutluluklarla gözlerimizi açardık..! '' diyebilmeliyiz... Herkesin; Mübarek Ramazan Bayramı' nı en içten dileklerimle kutlar, sevdiklerinizle beraber nice bayramlara, güzel anılarınızla kavuşmanızı temenni ederim. Sağlıcakla kalın sevgili dostlar...