Sensiz geçen bir yıl

On sekiz kasımı gösteriyor takvimler

Gidişinin üzerinden kocaman bir yıl geçmiş

Geçmiş ve ben büyümüşüm ardından

Şimdi hayatı… Hayatı daha iyi anlıyorum.

Bomboş içi, çıfıt çarşısı misali darmadağın

Manasız bir koşuşturmanın içinde

Saçma sapan şeyleri yetiştirme derdinde

Acılarla dolu yüreğim can çekişmekte.

Koca bir yıl geçip giden, dile kolay söylemesi

Sensiz, babasız günler, bulanık görüntüler

Hatıralar canlanan, durup durup kapımı çalan

Şimdi burada… Yanımda olmalıydın.

Az önce bir baba-kız gördüm

Emekli maaşı kuyruğunda bekleyen

İmrendim bir taraftan, sonra kızdım kadere için için

Anladım ne yazık ki gerçeği bir kez, bir kez daha

Zaman ilaç değilmiş, öpünce geçmiyormuş yaralar

En koyusuymuş tecrübelerin içinde “kaybetmek”

Yaşıyorum ben, sen gözlerini yumdun geçen yıl bu sabah

Araf’ta bıraktın da gittin beni istemeye istemeye

Gidişin erkendi her ölüm gibi

O melun hastalık da biliyordu elbet bunu

Lakin emir büyük yerden ne gelir elden

Katlanmayı öğrenmek gerek can yakışlara

Acıyı bal eylemek hayata ve baş tacı yapmak

Dualarımda yâd etmek adını

Elimden başka bir şey gelmiyor ki babacığım, gelmiyor.

Gözyaşlarım yanaklarımı yıkıyor.

16.11.2011