Sensiz sessizliğe mektup

Esti aniden!
Bilirim o esmeleri.
Bir bakmışım ki kaybolmuşum.
Ne sarmaşık kalmış ne de kelebek!
Issızlığımda ben olmak çok yordu beni.
O yorgun zihin üretti delice.
Yıllar sonra şiir yazmaya başladım yine.
Oysa ne uzun süredir kapalıydı o kapı.
Açarken zorlandım, içeride değil.
Mutlu oldu. Olmuştur herhalde!
Bense karanlıklarımda kayboldum.
Yeşilin sessizliğinde
Ruhumun tınılarına karıştım.
Hayale mektuplar yazıyorum şimdi.
Hep benimlesin.
Ne sıcaktır güzel ülkem. Bense üşüyorum.
Buraların vakur yeşilini karlı zirvelere götüreceğim.
Kanat seslerinin yankısına karışacağım.
Jon da gelir mi bilmem.
Belki Fletch!
Ahh asil kuş.
Böylesine zor var olmak.
Varı umarken hayalinde yok olmak.
Ben olmanın varlığını da yaşayacağım elbet.
Ah deli ruhum vah cânanım.
Yok ki eski gücüm sizi arayacak.
Biriniz firarda, diğeriniz hayalde!
Bana kalansa acı ve özlem gecede.