- Kategori
- Şiir
Sensiz
Hafiften, bir silüet gördü gözlerim
Sen olmadan uyumaya çalıştığım zamanlarımda.
Tüm çığlıklarımı bastıran bir gücüm vardı yanımda,
Sensizken bu dış mekanlarda.
Yabancı bir dostluk, belki de gizli bir düşmandı.
Bir görünüp bir kaybolan.
Bir an sana benzeyen bir an yılan görünümlü bir hayalet.
Bir an gülümseyen bir an ağlayan gudubet.
Hepsi de senin yokluğunun şizofren görüntüleri.
Hepsi de sensiz, sessizliğin prensleri…
29.07.08 sl 13:42