Sensizliğin ertesi

Yine sabah olmak bilmiyor
gözyaşlarım tükendi...
herşey aynı hala
gittiğin gündeki gibi
beni yapayalnız bıraktığın gündeki gibi...

şimdi saat yine sensizliğin ertesi
günler sensizliğin ertesi
aylardan sensizliğin ertesi
ne sabahların
ne gecelerin anlamı kaldı artık
heran sen yokken sensizliğin ertesi....

seni tanıyan herkesten kacıyorum
senin adının geçtiği her yerden kacıyorum
konuşamıyorum
anlatamıyorum
susuyorum
dinliyormuş gibi yapıyorum
ama gözlerim senli günlere gidiyor....
saclarımı okşamana
yüzümün her yerini öpmene
sımsıkı sarılmana...

''sensizlik cok zor geliyor'' hala kulağımda sesin...
anlamıyorum
anlayamıyorum
bu kadar çok severken nasıl vazgecersin?
yazdığın mesajlar
söylediğin sözler
hepsine bir bir hesap soruyor yüreğim...
hani noldu
hani canımı yakmayacaktın ?
neden sol yanım ağrıyor
canım yanıyor
nefesim kesiliyor
neden ?

sevgilim kalbimin ağrısı uyutmuyor beni
gözlerimden yaşlar kendiliğinden süzülüyor
sensizlik çok acı veriyor...

sevdiğin parfümümü sıkmıyorum
korkuyorum o bitince seni de tamamen kaybetmekten...
birlikte dinlediğimiz şarkılar tek dostum yalnızlığıma
gözlerimi kapatıyorum seninle olan anlarımızı düşünüyorum
seni düşünüyorum
saçlarını
gözlerini...
yüzünün her bir mimiğini biliyorum
her hareketini biliyorum....
özlüyorum
cok özlüyorum....
hiç birşey bu kadar canımı yakamazdı...

yine sabah oldu
sensizliğin ertesinde....
ben hala seni bekliyorum
sensizliğin ertesinde...