Sensizliğin Hayali

Açılmadan biçilen sevgi filizleri
Utanan gönüllere gitmeyen aşk sözleri
Yaşanmayan sevgiyi hatırlatır mı?
Masum hatıranın bildikleri
Heceme sürülen sensizliğin hayali...

Fırsat bırakmadın kendimi sevdirmeye
Romans besteledim yosun tutmuş kalbine
Duvar ördüm aşkının çaresizliğine
Asabi oluşum beni bilmediğine
Şarkılarıma güfte olan sensizliğin hayali...

Nemli gözümden akan yaşın nerde mendili
Gamlıyım neden olmuyorsun teselli
Engelli korkuluğun batmasın küflü teli
Nisbeten gülüp bilemez misin laf etmeyi
Aynalarıma gizlenen sensizliğin hayali...

Günahın değilim seni sevemem mi?
Elim nasırlıysa eline değemez mi?
Belim bükükse yuva kuralım diyemem mi?
Amber kokum yoksa yaklaşıp gelemem mi?
Ümitleri boğdu sensizliğin hayali...

Bitmeyecek bende aşkın geleceği
Nasıl örülecek kalbine aşkın peliği
Ne zaman biter aşka feleğin seyri
Gönlüme sürdün sevda zehrini
Kalp damarımı kütleten sensizliğin hayali...

Sensiz yürümekten ayaklarım yorgun
Sensiz sevmekten yüreğim çaresiz
Sensiz bakmaktan gözlerim durgun
Sensiz düşünmekten duygularım çaresiz
Hasretle yaşamı öğreten sensizliğin hayali...

(1993 YILINDA BİRİNCİLİK ÖDÜLÜ ALAN ŞİİRİM)

Şiir:Gökhan Er