- Kategori
- Şiir
Serçenin üzgün duruşunu hatırla
Serçenin üzgün duruşunu hatırla
Ansızın geliveren baharın
Yağmurunda ıslanmayan
Birden açıveren
Çiçeklerden gelen kokusu
Sarhoş ediyor insanı
Hava ürpertiler geçirmiş
Günün doğuşunda
Doğada canlanmanın koyu moru
Parlıyor dalların arasında
Kararan serin kuytular ardında
Yemyeşil uçlar güneşe doğru
Uzatıyor kollarını
Serçenin üzgün duruşunu hatırla
Sana küsmüştü
Sen giderken
Şimdi tek bir karınca kırıntısını
Bir kırlangıç yavrularına
Taşımak için çırpınıyor
Kar boran geçti
Mor ve beyaz esintilere
Kendini bırakan bulutlar
Kuruyan kumlar dingin gülüşler
Durmayacaklar
O derin gökyüzünde
Kaybolup gittiler
Kar eridi eriyecek
Irmağın kayalardan çağlamasıyla
Uçurumu aşan taşın
Kayalarla birleştiği yerde
Doğruca çavlandan
Aşağıya düşüyor su
Son sözüm
Yaprakların arasında kalmıştı
Pusların kapladığı
Denize bakan o burunda
Bitkilerin çürüyen kıpırtısız görüntüsü
Yitti bitti gitti sevdamız
Yüksekte hışırdayan rüzgâr gibi
Küçüktüler anılarımız
Kimi dikenlerin gölgesinde
Dalların yaprakların dikenlerin
Arasında
Suskun döndü rüzgâr
Yoğun ışıktan belirsiz
Seslerden sonra
Gidiyor bütün bulutlar
Ardına bakmadan
Açıyor gecikmeli sardunya
Kuruyan ortanca
Her şey olacağına mı varıyor
Her şey olması gerektiği
Gibi mi oluyor
Sebatlı cırcır böcekleri
Geri dönüyor doğaya
Renklerini yitirmiş kelebek
Havlamayı kesen köpekler
Gittikçe zayıflayan yılkı atları
Hepsi hayata geri dönüyor
Dolunay gelmiyor artık
Peşinde yalnızlığımla senin özlemin
Sanki yaklaşıp uzaklaşıyoruz sürekli
Yaprak kalmamış bu dal
Kendini hazırlıyor bak bahara
Belki de çok çabuk kabuk bağlayacak
Güzden beri içime dökülen
O tomurcuğun gidişiyle açtı yara
Naneler ısırganlar dirilten
Gidişiyle dirilten o yara
Güneşiymiş bozkırdan taşıdığım
Bu puslu yüreğimin
Şimdi kemirse de buğusu
Gözlerimin ferini
Tedirgin ve aldırmaz
Kuzey rüzgârına bıraktım tenimi
Aşkla yaşam devam etsin diye
Güneş yine parlıyor
Umudum bitmedi
Nasıl hüzünlü her eylemin
Camlarda tıkırdamaları
Daha uzun uzun sürdüyse de
Bu kışta yaza dönüyor
Sen geliyorsun yeniden umutla
Bahar gibi açmışsın
Yeniden yakınlaşıyoruz
Yeniden umut yeniden bahar
Yeniden senin gülen yüzün
Yeni bir romana başlıyorsun
İçinde belki bende olurum
Mehmet Özgür Ersan 18.04.2017 Üsküdar
- Toplam blog
- : 447
- : 1524
- Kayıt tarihi
- : 20.09.13
06 Mayıs 1974 Çorum Sungurlu'da doğdu. Yaşamının büyükçe bir bölümünü Mamak'ın gecekondu mahalleler..