- Kategori
- Şiir
Şerefsiz adamın güncesi
onur, sadece onur be adam!
Her rüzgar estiğinde
yüzündeki soğuk nefretim
içindeki ürperme
onuruna tükürdüğüm kindir
itlik paçandan ayağıma yapışır
kalıbına bakan da seni adam sanır
harcadığım zaman sana içimi acıtır
baksam yüzüne yarısı boşta kalır
öyle boş öyle p..t bakışın var ki
şerefsizlik asaletin olmuş
yürüdükçe omzunda sallanır
adam gibi görünüşün
b...n bir çuvaldır
adın nane şekeri dillerde dolandır
ulan senin her yerin doğru olsa
toplasan bir doğru etmez
sana değer verenin
hali talandır
şimdi öttüğün çöplüklerde
köpeklerin koynundasın
yaraşır sana itin nefesi tekmesi
seni adam bilenler
çöplüğünün içine edecekler...