Serenad

SERENAD

Öyle bir hayat yaşıyorum ki;

Cenneti de gördüm cehennemi de

Öyle bir aşk yaşadım ki;

Tutkuyu da gördüm pes etmeyi de

Bazıları seyrederken hayatı en önden

Kendime bir sahne buldum oynadım.

Öyle bir rol vermişler ki

Okudum okudum anlamadım.

Kendi kendime konuştum bazen evimde

Hem kızdım hem güldüm halime

Sonra dedim ki:”Söz ver kendine”

Denizleri seviyorsan dalgaları da seveceksin

Sevilmek istiyorsan önce sevmeyi bileceksin

Korkarak yaşıyorsan yalnızca hayatı seyredersin

Öyle bir hayat yaşadım ki son yolculukları erken tanıdım

Öyle çok değerliymiş ki zaman

Hep acele etmem bundandı

Anladım…

Fredrich Nietzche Nietzche’nin de dediği gibi “Korkarak yaşıyorsan yalnızca hayatı seyredersin”. Ne çok hayallerimiz vardı hatırlasanıza… Dizlerini kanatan düşüşü bilmeyen bebeğin merak ve heyecanıyla sarılmıştık hayata.

Her düşüş bir sınavdı bize. Tekrar ayağa kalkabilen değil, düşeceğini bile bile yürüyen kazanacaktı bu oyunu. En zayıf halkalar koptu birer birer güvenimiz azaldıkça. Karanlığın gölgesinde ürperirken tüylerimiz, sonraki adımı atacak mecalimiz de tükenmişti aslında… Ne zamana kadar dayanacaksınız bu yoksulluğa söyleyin. Hayat akıp giderken elimizden öylece bakacak mıyız ardından? Göçüp gitmeden ebedî kendimize kanıtlayacağımız neler yok ki…

Önce etrafımızdaki karamsar insanları uzaklaştırmakla işe başlayalım. Bulaşıcı hastalıktan daha hızlı yayılan karamsarlık virüsünü yok edelim. “Sen yapamazsın! Senin etin ne budun ne? Sen kim, …kim! “ sözlerine tıkayalım kulaklarımızı.

Kartal olduğunuzu bilmiyorsanız, birileri de size kartal olduğunuzu söylemiyorsa tavuk olarak ölmekten daha doğal ne olabilir ki…. Korkularımızı içimizde büyütmek yerine düşmanı olalım onların üzerine gidelim istedik Don Kişot misali. Varolan gücümüzü ve yeteneklerimizi ortaya çıkarmanın tam sırası dedik. Beğenilme kaygısı, eleştirilme korkusu gütmeden düşüncelerimizi dile getirelim, gönlümüzden geçenleri yazalım istedik ve bu blogda buluştuk. Tamamen egoistçe bir yaklaşımdı bizimkisi.

Tamamen ruhumuzu tatmin etmek amacımız. Yaptığımız iş, ne ilk ne de son. İnsanlık için de yapmadık tamamen kendimiz için. Bunları okuyunca başınız göğe ermeyecek pekala. Lakin yapmak zorundaydık bunu yapmanın dayanılmazlığı sarmıştı bedenimizi ve ruhumuzu.

Keyifli yazılar ve sohbetlerin yeri olacak blogumuz. Siz de arada sırada konuk olursanız seviniriz, yok olmasanız da sorun yok biz kendimiz çalıp kendimiz de oynarız. Hayatı seyredenlere duyurulur.

Âzade