Seri de bitti, söz de...

Bu yazıya; Efes Pilsen-Fenerbahçe Ülker serisini objektif olarak -elimden geldiği kadar tabii ki- değerlendirerek başlamak ve son maçtaki olaylara da kısaca yazının sonunda değinmek istiyorum. Serinin ilk iki maçı Efes Pilsen'in evsahipliğinde - Ayhan Şahenk'te oynandı ve maçları Fenerbahçe Ülker kazandı. Efes Pilsen özellikle ikinci maçta maçı baştan sona üstün götürmesine rağmen son saniyelerdeki beceriksizlikleriyle maçı kaybetmeyi başardı. Serinin üçüncü maçı Abdi İpekçi'de oynandı. Serinin 'tamam ya da devam' niteliğinde olan maçını Fenerbahçe Ülker üstün götürdü ve bir ara fark 15 sayıya kadar çıktı. Efes Pilsen toparlanmayı başardı ve maçın son saniyelerine önde girdi; son anda maç uzatmaya gittiyse de maçı kazanan Efes Pilsen oldu. Efes Pilsen'in seriyi dengeye getirmek için deplasmanda bir kez daha kazanması gerekiyordu ve onu da yaptı. Geldik beşinci maça. Dengede olan serilerde beşinci maçın kırılma noktası olduğunu söylememize gerek bile yok. Buradaki beşinci maç da müthiş bir mücadeleye sahne oldu. Hakem Söylemezoğlu, son saniyelerde çok kritik bir karar verdi ve maç Efes Pilsen'in oldu. Altıncı maça gelirken, spor medyamızın ve basketbolsever olduğunu iddia eden kesimin ne kadar anti-demokratik olduğunu bir kez daha görme fırsatını elde ettik. Altıncı maça Fenerbahçe Ülker hızlı başlasa da Efes Pilsen yine döndü ve bir ara 11 sayıya kadar açtı farkı. Son saniyeler yine çekişmeye sahne olsa da Charles Smith, Solomon'un topunu çaldı ve seriyi smaçla bitirdi. 2-0'dan dönen bir seriyi son olarak 2006 NBA Finalleri'nden hatırlıyorum. Dallas Mavericks-Miami Heat arasındaki seri de neredeyse bu kadar ilginç gelişmişti. İlk iki maçı kendi sahasında kazanan Mavericks, deplasmandaki üçüncü maçın son altı dakikasına 13 sayı farkla önde girmesine rağmen rakibine yakalanmıştı. Hadi onu geçelim; maçın bitimine 9.3 saniye kala topu kenardan oyuna sokan Mavericks topu kaybetmiş ve rakip takımın üçlüğüne engel olamamıştı. O maçtan sonra bir daha toparlanamayan takım seriyi 4-2 kaybetmişti. Efes Pilsen'in şampiyonluğu ve serinin çekişmeli geçmesi; basketbolumuzun ilerlediğini gösteriyor mu? Kesinlikle hayır. Son yılların en perişan final serilerinden birini izledik ve kazanan takımın üç, kaybeden takımın da iki maçı deplasmanda kazanmış olması bunu gösteriyor gibime geliyor. Takımlar arayı açtıktan sonra rakiplerinin onları yakalamasına izin verdiler ve maçı koparamadılar. Seriler gerektiği kadar etkileyici geçmedi. En değerli oyuncu ödülünü Boosty Thornton kazandı. O kazanmasa kim kazanacaktı? Kaya Peker, Sinan Güler, Charles Smith, Preston Shumpert dörtlüsünden birisi. Takımların kadrolarına bakıyoruz; en çok oynayanlar yabancı oyuncular. Solomon, Preldzic, Smith, Shumpert, Devin Smith, Kasun vs. Kerem Tunçeri-Ender Arslan, Kaya Peker, Ömer Onan, Oğuz Savaş, Mirsad Türkcan olmasa yerli oyuncu görmemiz pek mümkün değil! Neden kimse bunu eleştirmez? Solomon-Charles Smith-Kasun grubunu dışarıda bırakırsak kim izah edebilir diğerlerinin bizim basketbolcularımızdan üstün olduğunu? Sözün bittiği yer... Maçın bitmesiyle beraber Fenerbahçe Ülker taraftarı sahanın içine girdi ve tekme-tokat Efes Pilsen bench'ine saldırdılar. Beşinci maçtaki tepkiyi anladık diyelim; kim izah edebilir bu olayları? Türk basketbol tarihine utanç sahnesi olarak geçen bu olayların yaşanması için hiçbir gerçek sebep yoktu. Ortada tartışmalı bir karar yok, sadece yenilgiyi hazmedeyen bir grup deliriyor. Burada gerçekten Fenerbahçe'yi suçlamıyorum; suç üç-beş kendini bilmezindir, yenilgiyi kabullenememişler ve ne yazık ki, spor ahlakını anlayamamışlar. Kınıyorum... Geçen sezon Euroleague'de ilk turu geçemeyen Efes Pilsen ile Top 16'de elenen Fenerbahçe Ülker'in serisi böyle geçti. Umarım takımlar gelecek sezon daha iyi olurlar; ligden önce Avrupa'da başarılı olmayı kendilerine kriter seçerler...